Nederlands/Inleiding/Nederlands taalgebied

Onder het Nederlandse taalgebied worden twee soorten gebieden verstaan:

• gebieden waar het Nederlands als moedertaal gebruikt wordt,
• gebieden waar het Nederlands niet de moedertaal van de meeste mensen is, maar waar men wel in het Nederlands terecht kan.

Gebieden met Nederlands als moedertaal

 moedertaal (Lage Landen & Suriname)   officieel (administratief)   moedertaal en tweede taal, (niet officieel, excl. Afrikaans in ZA)   secundaire taal, waar enkele kennis bestaat 

Vlaanderen in België

Dit gebied komt overeen met het werkingsgebied van de Taalunie, het omvat:

• Nederland
• het Vlaams Gewest: dit is het noordelijk deel van België, dus de provincies: West-Vlaanderen, Oost-Vlaanderen, Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant.
• Suriname

Gebieden waar men Nederlands begrijpt

• Brussel: dit is een tweetalig stukje van België, slechts 20% van de bevolking is er Nederlandstalig. Momenteel is de toestand er wel danig verbeterd dat men er zo goed als overal in het Nederlands begrepen en ook beantwoord wordt.
• Frans-Vlaanderen: dit stukje Vlaanderen werd door Lodewijk de veertiende in de 17de eeuw bij Frankrijk gevoegd. Tot de eerste helft van de 20ste eeuw bleef het Nederlands er de moedertaal. Sindsdien heeft men door nationalistische tendensen in Frankrijk het gebied langzaamaan verfranst.
• de Nederlandse Antillen: deze eilanden in de Caribische Zee behoren tot het Koninkrijk der Nederlanden en hebben Nederlands als bestuurtaal. De bevolking zelf heeft er echter Engels of Papiaments als moedertaal.
• Zuid-Afrika: In dit land spreekt men o.a. Afrikaans, een dochtertaal van het Nederlands. De verstaanbaarheid is echter nog steeds groot genoeg dat iemand die helder en traag Nederlands praat er zonder grote problemen verstaan zal worden. Omgekeerd zal men natuurlijk in het Afrikaans beantwoord worden en een beetje moeite moeten doen om dit te begrijpen.