Nederlands/Spelling/Dieren- en plantennamen

Uit Wikibooks

Voor de spelling van dieren- en plantennamen geldt het volgende:

Dieren- en plantennamen worden niet met een hoofdletter geschreven, tenzij het een geografische naam betreft. Bijvoorbeeld: rode wolf, zwarte zwaan en Amerikaanse dwergstern. Bij Amerikaanse dwergstern komt er een hoofdletter omdat Amerikaanse een geografische naam is.

Dier-, plant- en fruitnamen zijn soortnamen en krijgen in de regel geen hoofdletter. Het maakt daarbij niet uit of het gaat om de naam van een familie (eenhoevigen, leliefamilie), een geslacht (paard, tulp) of een soort (ezel, bostulp). Nog enkele voorbeelden zijn: ijsvogel, huismus, makreel, paarlemoervlinder, sint-bernardshond, els, satansboleet en madeliefje.

Ook soortnamen die naar een eigennaam genoemd zijn, krijgen een kleine letter: przewalskipaard, cox, reine-claude. We schrijven ook geen hoofdletters bij soortnamen die door een of meer bijvoeglijke naamwoorden worden voorafgegaan zoals zwarte zwaan, rode wolf, vale gier, wilde eend, blauwe vinvis, blauwe knoop, gele lis, rode beuk, tamme kastanje, ruwe groene russula.

Soortnamen als Amerikaanse dwergstern, Vlaamse gaai, Duitse herdershond krijgen wél een hoofdletter, omdat Amerikaans, Vlaams, Duits en Libanees afleidingen van aardrijkskundige eigennamen zijn. Ook bij de fruitnaam schone van Boskoop blijft de hoofdletter staan, omdat Boskoop nog altijd het karakter van een aardrijkskundige eigennaam heeft.

Wetenschappelijke namen[bewerken]

In de wetenschappelijke benamingen krijgt de geslachtsnaam bij conventie een hoofdletter en de soortnaam een kleine letter (Equis asinus, Tulipa sylvestris). Wetenschappelijke namen worden bovendien cursief geschreven.

Praktijk[bewerken]

In de praktijk worden in veel publicaties over planten en dieren alle namen van soorten met beginhoofdletters geschreven. Dit om verwarring te voorkomen tussen gebruikte bijvoeglijke naamwoorden en de werkelijke soortnaam. Daarbij is het goed om te weten dat er soortnamen bestaan als[middelste bonte specht en kleinst waterhoen. In dergelijke publicaties schrijft men dan Middelste Bonte Specht en Kleinst Waterhoen.

Bron[bewerken]

Nederlandse Taalunie via Taaladvies online.

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.