- Originele liedtekst
Va, pensiero, sull'ali dorate;
Va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l'aure dolci del suolo natal!
Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate…
Oh mia Patria sì bella e perduta!
O membranza sì cara e fatal!
Arpa d'or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Solima ai fati,
traggi un suono di crudo lamento;
o t'ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù!
|
- Letterlijke vertaling
Ga, gedachte, op vergulde vleugels;
Ga, zet je op de hellingen, op de heuvels,
waar geuren lauw en zacht
de zoete uitwasemingen van de geboortegrond!
Van de Jordaan groet de oevers,
van Zion de neergehaalde torens
O mijn Vaderland zo mooi en verloren!
O herinnering zo dierbaar en noodlottig!
Harp van goud van de profetische zieners,
waarom hang je stom aan de wilg?
Rakel de herinneringen op in het hart,
Verhaal ons van de tijd die was!
O net als Jeruzalem bij haar rampen ("noodlotten"),
Schreeuw een rauwe klacht;
of laat de Heer je inspireren tot samenzang
om moed op te wekken/te bemoedigen bij de pijn!
|
