Plato/Apologie

De Apologie van Socrates is Plato's weergave van de toespraak die Socrates hield om zich voor de rechters te verdedigen tegenover de aanklacht dat hij een man zou zijn 'die de jongeren corrumpeerde, weigerde de goden te eren en nieuwe goden schiep.' "Apologie" betekent hier dus spreken ten gunste van een zaak of van iemands daden (van het Grieks απολογία).

De tekst

Van Xenophon is ook een Apologie van Socrates bekend. Van hem weten we dat in de periode volgend op 399 v.Chr. verschillende andere auteurs een verslag hadden geschreven van de verdedigingsrede en veroordeling van Socrates. Alhoewel Plato's versie mogelijk niet de enige en eerste is geweest, wordt zijn 'Apologie' beschouwd als het meest betrouwbare ooggetuigenverslag.

Personages

• Socrates, de beschuldigde.
• Meletus, de voornaamste aanklager van Socrates die hem voor het tribunaal heeft gebracht. Plato's beschrijving van deze figuur - zowel in de Apologie als in de Euthyphro - is weinig flatterend. Socrates 'kruisverhoor' tijdens het proces maakt Meletus tot een belachelijke figuur.
• Anytus, de zoon van een vooraanstaand Atheens burger, Anthemion. Socrates zegt dat hij optreedt als woordvoerder van de politici. Hij duikt ook onverwachts op in Plato's dialoog Meno, midden in een gesprek tussen Meno en Socrates over de deugd. Socrates maakt hem daar belachelijk, door erop te wijzen dat veel beroemde mannen vader zijn van inferieure zonen. Anytus waarschuwt Socrates dat deze beledigingen hem op een dag wel eens in zware problemen zullen brengen.
• Lycon, die hier optreedt als woordvoerder voor de retorici, maar over wie verder niets bekend is. Deze Lycon zou ook de Lycon kunnen zijn die in Aristophanes komedies belachelijk wordt gemaakt.