Plato/Epinomis

Epinomis (Ἐπινομίς in het Oudgrieks) is de titel van een dialoog van Plato, waarvan de authenticiteit twijfelachtig is. Het onderwerp van de Epinomis is Wijsheid. De Epinomis is de eerste overlevende Griekse tekst die de toen bekende planeten allemaal noemt.

De auteur van dit werk was zeer waarschijnlijk Philip van Opous, de astronoom en leerling van Plato, die als zijn secretaris handelde en die na Plato's dood de Wetten redigeerde voor publicatie.

Formeel is de dialoog een bijlage bij de Wetten, waarvan het soms als het dertiende boek wordt gezien omdat het antwoord geeft op de vraag hoe je de hoogste staat van deugd en gelukzaligheid bereikt die gevraagd wordt van de leden van de Nachtelijke Raad in Wetten, boek XII. Het ontwikkelt Plato's bekende opvatting dat het doel van de mens is om de eenheid en goedheid van de wereld van de ideeën te begrijpen door erover na te denken.

De belangrijkste personages in de dialoog zijn Clinias van Kreta, die ook optreedt in de Wetten, en een Vreemdeling - een metoiken, een residerende vreemdeling zonder politieke rechten. Verder wordt nog Mégille, woordvoerder van Sparta, opgevoerd, iemand die eveneens verschijnt in de dialoog de Wetten.

Gespreksonderwerp van deze dialoog: de lichamen van hemelobjecten (zichtbare goden) zijn veel groter dan met het blote oog te zien is, en de motor die dergelijke massa's in beweging brengt moet dus noodzakelijkerwijs een goddelijke ziel zijn.