Amerikaanse literatuur/20e eeuw Lost generation

Het was de Amerikaanse dichteres Gertrude Stein die de uitdrukking "Lost Generation" voor het eerst gebruikte. In een gesprek met Ernest Hemingway, zei ze, "Jullie zijn allen een verloren generatie." Ze doelde daarmee op de jonge schrijvers die na de Eerste Wereldoorlog naar Parijs en andere Europese steden trokken om de zin van het leven te zoeken; een leven vol idealisme, drank en liefdesaffaires. De drie bekendste zijn F. Scott Fitzgerald, Ernest Hemingway en John Dos Passos. Anderen die gewoonlijk worden opgenomen in de lijst van the lost generation zijn Sherwood Anderson, Kay Boyle, Hart Crane, Ford Maddox Ford en Zelda Fitzgerald.

Ernest Hemingway had als vrijwilliger in de eerste wereldoorlog meegevochten met de Italianen. Kranten uit die tijd rapporteerden hoe Hemingway, met tientallen stukken granaatscherf in zijn been, heldhaftig een andere man uit een bombardement had gered. Deze oorlogservaringen vormden de basis van zijn roman A Farewell to Arms (1929). The Sun Also Rises (1926) was een naturalistische en schokkende roman die uitdrukking gaf aan van de naoorlogse ontgoocheling.

"You’re an expatriate. You’ve lost touch with the soil. You get precious,
Fake European standards have ruined you. You drink vourself to death.
You become obsessed by sex. You spend all your time talking, not working.
You are an expatriate, see? You hang around cafes."
(uit The Sun Also Rises)

Ook John Dos Passos had de wreedheid van de oorlog meegemaakt en ook hij zat met vraagtekens over de betekenis van het gewone leven. Zijn roman Manhattan Transfer geeft een pessimistische visie op de hopeloze zinloosheid van het leven in een Amerikaanse stad.
F. Scott Fitzgerald staat bekend als portrettist van de geest van het jazztijdperk. Hij zwierf door Europa en bezocht Noord-Afrika, maar keerde af en toe terug naar de V.S. Tijdens de drooglegging in Amerika tussen 1928 en 1930 leefde hij in Parijs, waar hij de rol van chroniqueur van het tijdperk van de prohibition werd. Zijn eerste roman, This Side of Paradise (1920) werd een bestseller. The Great Gatsby (1925) aan de andere kant, verkocht slechts 25.000 exemplaren. Over deze roman zei de dichter T.S. Eliot, Amerikaan van geboorte "... The first step American fiction has taken since Henry James." Zwaar aangeslagen omdat zijn meesterwerk "The Great Gatsby" geen succes werd, reisde Fitzgerald de komende negen jaar doelloos rond in Europa met zijn jonge vrouw Zelda, van de ene drinkpartij naar de andere. Zelfs toen hij later als Hollywood-scenarist een contract versierde, zou hij het cliché van de zichzelf te pletter drinkende getalenteerde schrijver blijven.