Amerikaanse literatuur/19e-eeuwse poëzie

Uit Wikibooks
Amerikaanse literatuur
Longfellow in 1868

Walt Whitmans magnum opus Leaves of Grass betekende een vernieuwing in de poëzie door de vrij vloeiende versregels van onregelmatige lengte en de verering van een sterke lichamelijkheid en verbondenheid met de natuur. D.H. Lawrence zou over hem zeggen (geparafraseerd): "Whitman was de eerste die het oude morele concept verbrak van een superieure ziel die 'boven' het lichaam stond." In tegenstelling daarmee is Emily Dickinsons (1830-1886) poëzie conventioneler maar zeer geestig, doorwrocht en psychologisch sterk. Veel van haar poëzie gaat over de dood, maar met een vreemde wending, zoals haar bekende gedicht Because I could not stop for Death (Omdat ik geen tijd had om de Dood op te wachten).

Een groep dichters uit New England die bekend werd als de Fireside Poets was in eigen land, en zelfs daarbuiten, even populair als Alfred Tennyson en andere Britse dichters uit die tijd: Henry Wadsworth Longfellow, William Cullen Bryant, John Greenleaf Whittier, James Russell Lowell en Oliver Wendell Holmes, Sr. maakten deel uit van deze groep. Longfellow was de bekendste van de Fireside Poets. Zijn poëtische vertellingen droegen bij tot het creëren van een nationaal-historische mythe, die kleurrijke aspecten van het Amerikaanse verleden romantiseerde. Zo handelt Evangeline (1847) over twee geliefden die gescheiden worden tijdens de Franse en Indiaanse Oorlog (1754-1763), en is zijn epische gedicht The Song of Hiawatha (1855) een fictief relaas over een grote indianenleider.

De Fireside Poets[bewerken]

De Fireside Poets (ook bekend als the Schoolroom of Household Poets) is de naam waarmee naar een groep van 19e-eeuwse Amerikaanse dichters uit New England wordt verwezen. Tot deze groep worden Henry Wadsworth Longfellow, William Cullen Bryant, John Greenleaf Whittier, James Russell Lowell en Oliver Wendell Holmes, Sr. gerekend.

De Fireside Poets waren de eerste Amerikaanse dichters die zowel in de VS als in Groot-Brittannië in populariteit konden wedijveren met de Britse dichters. Hun gedichten zijn eerder victoriaans dan romantisch te noemen, en soms overdreven sentimenteel of moraliserend van toon. Zij schreven niet voor andere dichters maar voor het gewone volk, en wilden dat hun verhalen door gezinnen werden gelezen en verteld. Kenmerkend voor deze groep 'huiselijke dichters' is de naleving van poëtische conventies zoals standaard dichtvormen, regelmatig metrum en rijmende coupletten. Dit maakte hun werk bijzonder geschikt voor memoriseren en reciteren op school en thuis, waar het een bron van vermaak was voor families die zich voor die gelegenheid rond de haard ("fireside") verzamelden. Ze behandelden onderwerpen uit het huiselijk leven, de mythologie, en de politiek van de Verenigde Staten, waar enkele van deze dichters ook actief bij betrokken waren.

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.