Heraclitus over de natuur/Het goddelijke
Binnen de kosmische staatsordening zijn de goden overal leidend en beschermend (77). De (opperste) godheid neemt dan ook de gedaante aan van een aantal tegengestelden die alles brengen wat wij nodig hebben, of ook in staat is te veranderen in wat voor ieder goed en aangenaam is (78). Bijzondere godheden zijn in de eerste plaats de Sibille, die ‘met razende mond’ profeteert, (79) en in de tweede plaats de god Apollo, wiens orakeltaal op de juiste wijze geduid moet worden (80).
Fragmenten hierover
[bewerken]77. Want ook daar zijn goden.
78a. De god: dag—nacht, winter—zomer, oorlog—vrede, verzadiging—honger.
78b. Zoals wanneer het wordt vermengd met reukstoffen, wordt hij genoemd naar de smaak van elk.
79. Maar de Sibille met razende mond, die zonder lach woorden roept, overbrugt met haar stem duizenden jaren door de god, niet door het menselijke.
80. De heer van wie het orakel is, in Delphi, zegt niet, noch verbergt, maar beduidt.