Latijn/Het schrift

Het schrift dat de Romeinen gebruikten om hun taal te schrijven was afgeleid van het Etruskisch, dat op zijn beurt was ontleend aan het Grieks. Er was geen onderscheid tussen hoofd- en kleine letters, dit is een ontwikkeling van latere datum. Spaties werden niet of nauwelijks gebruikt en er waren ook geen leestekens. Leestekens zoals men die tegenwoordig aantreft in Latijnse teksten zijn door de uitgever toegevoegd!

De gebruikte letters waren:

A B C D E F G H I K L M N O P Q R S T V (W) X (Z)

De Z kwam oorspronkelijk alleen in het oudste Latijn voor, verdween voor een paar eeuwen, en werd daarna opnieuw ingevoerd.

De K werd slechts voor enkele zeer oude woorden gebruikt. (Met name het woord "kalendae", de eerste dag van de maand.)

Verwarrend voor de moderne lezer is het gebruik van de V voor zowel de 'u', de 'v' als ook (veelal voor germaanse namen) de 'w' in de vorm van 'VV'. De Romeinen gebruikten de W niet. Het woordenboek geeft slechts kennis van zes woorden met een W, waarvan vijf rivier-/plaatsnamen, die stuk voor stuk Germaanse leenwoorden zijn, en men treft ze slechts in Middeleeuws Latijn aan. In het Grieks is de medeklinker Wau / Digamma in verloop van tijd ook verdwenen.