Wereldliteratuur/The Canterbury Tales
The Canterbury Tales van Geoffrey Chaucer is een in het Middelengels geschreven verzameling verhalen uit de 14e eeuw.
Inhoud
[bewerken]The Canterbury Tales speelt zich af in de middeleeuwen en gaat over de bedevaart die een groep pelgrims van Southwark (Londen) naar Canterbury maken. Met deze pelgrimage willen ze hulde brengen aan de heilig verklaarde aartsbisschop Thomas Becket, die in opdracht van de Engelse koning Henry II werd vermoord De 30 pelgrims verzamelen bij de Tabard Inn en vertellen elkaar hun belevenissen. Ze spreken af om zowel op de heenweg als op de terugweg ieder twee verhalen te vertellen. Wie de wedstrijd wint, krijgt op kosten van de andere bedevaarders een gratis maaltijd in Bailey’s tavern. Chaucer plande dus een honderdtwintigtal verhalen, maar het werk is echter onvoltooid gebleven.
Stijl en verhaalstructuur
[bewerken]De deelnemers komen uit allerlei verschillende beroepen en sociale klassen, zowel geestelijken als niet-geestelijken. Iedere pelgrim vertelt dan ook in zijn eigen stijl: van volks naar zeer verheven, van romance, dierenfabel en alchemistische vertelling tot heiligenleven, wat het geheel bijzonder afwisselend en verrassend maakt. Chaucer maakte er een raamvertelling van (een vertelling binnen een vertelling) en schreef 24 verhalen die ook vandaag nog met plezier gelezen kunnen worden. Sommige vertellingen zijn serieus van aard, andere zeer humoristisch. Alle getuigen zij van een diep inzicht in menselijke gevoelens en motieven, wat het werk ook voor moderne lezers de moeite waard maakt. Bovendien schetsen al die verhalen een boeiend beeld van het leven in het laat-middeleeuwse Engeland.
De verhaalstructuur komt overeen met andere werken uit die tijd, zoals de Decamerone van Giovanni Boccaccio, die wellicht zijn inspiratiebron is geweest.
Personages
[bewerken]In Chaucers vertellingen maken we kennis met personages van zeer verschillende sociale komaf. Van de gedistingeerde edele ridder (The Knight), de vrome abdis (abbess), de eerbiedwaardige klerk, de rijke landbezitter, de wereldlijke en ruwe vrouw (wife), de vulgaire molenaar (Miller), de timmerman, tot de Pardoner, de corrupte koopman in aflaten... Chaucers pen brengt deze middeleeuwse karakters voor ons op een onvergelijkbare manier tot leven.
Middelengels
[bewerken]Heel bijzonder is het feit dat Chaucer The Canterbury Tales in gewoon Engels - de taal van het volk - schreef. In die tijd was het immers normaler om in het Latijn of Frans te schrijven. Meer dan zeshonderd jaar na zijn ontstaan blijkt deze tekst in Middelengels vreemd genoeg beter te verstaan voor een Vlaams- of Nederlandstalige dan voor een geboren Engelsman!