Kaartspel/Bieden

Uit Wikibooks

Bieden is een kaartspel dat vooral in Oost-Vlaanderen wordt gespeeld.

Omdat er met 32 kaarten en in twee paren met vaste partner gespeeld wordt, toont het gelijkenissen met klaverjassen, belotten en pandoeren. De naam slaat op het eerste deel van het spel, waarbij de deelnemers tegen elkaar opbieden. In het tweede deel wordt er gespeeld en mag de hoogste bieder de troef bepalen. Bijzonder is dat men altijd mag troeven, zelfs als men nog kan volgen.

Spelregels[bewerken]

Delen[bewerken]

Iedere speler deelt op zijn beurt in wijzerzin en geeft alle spelers twee keer vier kaarten. De deler mag vooraf de kaarten schudden, hoewel dat in de praktijk slechts in beperkte mate gedaan wordt. De speler rechts van de deler kan de geschudde stapel kaarten couperen.

Bieden[bewerken]

Na het delen mag de speler links van de deler een bod doen met betrekking tot het aantal punten dat hij meent te kunnen binnenhalen (met de hulp van zijn of haar partner). De volgende spelers kunnen ofwel hoger bieden, ofwel passen. Het minimumbod is 100 en elk hoger bod hoort een veelvoud van 10 te zijn. Elke speler heeft slechts één kans om te bieden. Indien de drie eerste spelers gepast hebben, wordt de vierde speler (de deler) verplicht om voor het minimumbod te spelen (in dat geval kunnen er geen eventuele strafpunten toegekend worden).

Spelverloop[bewerken]

De speler die het hoogste bod heeft gedaan mag uitkomen. Deze kaart bepaalt meteen de troefkleur. Tijdens de eerste slag moet deze speler of zijn partner de eventele wijs aankondigen, zonder deze kaarten echt te laten zien. Wanneer de eerste kaart van de tweede slag op tafel ligt, moet de wijs ook getoond worden door de kaarten open op tafel te leggen. Sommige kaarten uit deze combinaties kunnen reeds in de voorbije slagen opgenomen zijn. Wanneer iedereen duidelijk heeft kunnen controleren of de geannonceerde wijs terecht is, worden de kaarten weer opgenomen en wordt de tweede slag afgewerkt. De slag wordt telkens gewonnen door de kaart met de hoogste rangorde of door de slag te 'kopen' met een troefkaart. Kopen mag altijd (zelfs als je nog kan volgen), maar is nooit verplicht.

Het spelletje gaat door totdat alle kaarten zijn weggespeeld, totdat iemand zeker is dat de te behalen punten verworven zijn of totdat iemand zich overgeeft. Op het laatst worden alle punten in de behaalde slagen van een partij opgeteld en wordt besloten of de biedende partij al dan niet in haar opzet geslaagd is. Vervolgens wordt er opnieuw gedeeld, geboden en gespeeld.

Scoretelling[bewerken]

Gewoonlijk wordt bij aanvang een scoretabel ("een boom") begonnen, waarbij elke partij vertrekt van 15 punten. Het ultieme doel van het spel is om de score van de boom op nul te krijgen. Als blijkt dat de speler en zijn partner na een spelletje het geboden aantal punten op spelniveau behaald hebben, dan wordt per geboden schijf van 50, één punt van de boom afgetrokken. Zo worden bij een bod van 100 tot 140 twee punten van de scoretabel afgetrokken, bij een bod van 150 tot 190 gaan er drie punten af, enzovoort. Als blijkt dat de spelende partij er niet in geslaagd is om het geboden aantal spelpunten te verwerven, dan worden de punten er niet afgetrokken, maar als strafpunten bijgeteld in de scoretabel (enkel als de speler gedeeld heeft en verplicht voor 100 moest spelen, worden geen strafpunten toegekend). Bovendien wordt hetzelfde aantal punten bij de tegenpartij afgetrokken wanneer het geboden aantal punten niet behaald is.

Rangorde[bewerken]

Welke partij de slag wint, wordt bepaald door de rangorde van de kaarten. De rangorde van de kaarten verschilt naargelang ze troef zijn of niet.

Rangorde troef (van hoog naar laag)
Rangorde niet-troef (van hoog naar laag)

Deze laatste rangorde is ook belangrijk voor het bepalen van de wijs: elke reeks van drie of meer kaarten in deze volgorde zorgt voor extra punten.

Puntenwaardering[bewerken]

Het aantal punten men behaalt door een slag te winnen, wordt bepaald door de opgetelde puntenwaarde van de kaarten in de gewonnen slag. Bijzonder is dat de puntenwaarde van een kaart niet per se de rangorde ervan bepaalt. Zo is de tien bijvoorbeeld lager in rang dan de vrouw, maar meer punten waard. Verder verschilt de puntenwaarde van de kaarten eveneens naargelang ze troef zijn of niet.

Troef Niet-troef
Zot 20 Aas 11
Negen 14 Heer 3
Aas 11 Vrouw 2
Heer 3 Zot 1
Vrouw 2 Tien 10
Tien 10 Negen 0
Acht 0 Acht 0
Zeven 0 Zeven 0

Wijs[bewerken]

Hoewel er slechts 141 punten te verdienen zijn via de slagen, kan er veel meer geboden worden. Dat is te wijten aan de 'wijs' (ook wel 'toon' of 'roem' genoemd), die verrekend wordt als kredietpunten: je mag ze bieden, maar je hoeft ze niet te behalen. In bieden telt de wijs uiteindelijk enkel voor de partij die het hoogste bod heeft gedaan. Een speler heeft 'wijs' als zijn hand een reeks opeenvolgende kaarten van dezelfde kleursoort bevat. Drie opeenvolgende kaarten leveren 20 extra punten op, vier opeenvolgende kaarten leveren 50 extra punten op en vijf of meer opeenvolgende kaarten leveren 100 extra punten op.

drie opeenvolgende kaarten = 20 wijs

Carré[bewerken]

Ook een kwartet van dezelfde soort ("carré") zorgt voor wijs: vier vrouwen, heren of azen leveren 100 extra punten op en vier zotten leveren 200 extra punten op. De kaarten die gebruikt worden in een carré kunnen niet meer gebruikt worden in een combinatie opeenvolgende kaarten (en vice versa).

Carré van de zotten = 200 wijs

Belote[bewerken]

Tenslotte bestaat er nog een speciaal geval dat 20 extra punten oplevert: de combinatie van de vrouw en de heer in troefkleur (soms 'marriage' of 'belote' genoemd). Het bezit van deze combinatie moet niet vooraf aangekondigd worden. Om de 20 punten binnen te halen, is de voorwaarde wel dat de vrouw vóór de heer wordt gespeeld en dat op moment van spelen de wijs ook benoemd wordt (met de termen "belote" en "rebelote").

vier opeenvolgende kaarten = 50 wijs

In bovenstaand voorbeeld is een reeks van vier opeenvolgende koeken, mét vrouw en heer, afgebeeld. Is koeken echter de troefkleur, dan verhoogt de wijs dankzij de belote van 50 naar 70.

Biedconventies[bewerken]

Door te bieden geef je je medespeler informatie over je eigen kaarten, zodat deze daar eventueel kan op inspelen. Zo bestaan er, afhankelijk van je wijs, volgende richtlijnen om te bieden:

  • Drie opeenvolgende kaarten: 110
  • Vier opeenvolgende kaarten zonder zot: 120
  • Vier opeenvolgende kaarten mét zot: 130
  • Carré van vrouwen, heren of azen: 140
  • Carré van zotten: 240

Deze zijn niet verplicht, maar aan te raden wanneer je goede kaarten hebt en je jouw medespeler toch liever troef ziet kiezen.

Speciale boden[bewerken]

Pandoer[bewerken]

Als een speler pandoer speelt, is het de bedoeling dat hij op zijn eentje alle slagen haalt (ook de partner mag er geen halen). Pandoer staat qua scoring op dezelfde hoogte als een bod van 250 tot 290 en kan enkel worden overboden met een bod van 300 of met "een overleg".

Pandoer overleg[bewerken]

De "pandoer overleg" of kortweg "overleg" is een pandoer waarbij met open kaarten tegen alle anderen wordt gespeeld. Dit betekent dus ook dat de partner verplicht is de speler te doen verliezen mocht hij dat kunnen. Wanneer dat lukt, mogen 7 punten van de boom afgetrokken worden.

De achttiender[bewerken]

Dit is het geval wanneer je acht kaarten van dezelfde kleur op je hand hebt. Hiermee breng je de score meteen op nul en win je de volledige boom. Traditiegewijs wordt na een achttiender het kaartspel vernietigd en wordt door de gelukkige een geldbedrag gestort voor een goed doel. Aangezien er 10518300 mogelijke manieren bestaan om 8 kaarten uit 32 kaarten te krijgen, is de achttiender een vrij uitzonderlijk fenomeen.

Alternatieve spelregels[bewerken]

Hoewel de puntentelling en de basisspelregels vastliggen, varieert de manier van spelen van streek tot streek. In volgende aspecten kan van bovenstaande spelregels afgeweken worden:

  • Soms wordt er afgesproken om te herdelen als iedereen gepast heeft.
  • Er bestaan varianten waarbij iedereen meer dan één keer kan bieden en het opbieden kan blijven doorgaan tot iedereen op één na past.
  • In sommige streken is het minimumbod 50 in plaats van 100. Hier bestaan dan ook extra biedconventies
  • Er bestaat een variant waarbij men niet verplicht is om met de zot in troefkleur te volgen wanneer troef gespeeld wordt.
  • Er bestaan variaties in het aantal punten voor een pandoer, overleg en achttiender.
 
Kaartspel

Barbuse - Belotten - Bezique - Bieden - Blackjack - Boerenbridge (Chinees poepen) - Bonken - Bridge - Canasta - Crapette - Cribbage - Doerak - Duizenden - Eenendertigen - Eenentwintigen - Eenenvijftigen - Ezelen - Freecell - Hartenjagen - Heugen - Jokeren - Kingen - Klaverjassen - Liegen - Manillen - Miezemauzen - Pandoeren - Patience (solitaire) - Pesten - Poker - Presidenten - Rikken - Rummy - Schutjassen - Skat - Shithead - Toepen - Vechten - Whist - Wiezen - Wippen - Zenuwen - Zwartepieten - Zwartevrouwen - Zwikken

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.