Leer jezelf ecologisch tuinieren/Lepelblad

Ecologisch tuinieren

Inleiding
De tuinkalender
Register
Wat zijn planten
Algemene begrippen
Sorteringslijsten
Grondbewerking
Plantkunde
Vermeerderen
Plantenfamilies
Geslachten
Soorten
Plantenziekten
Problemen
Het dierenleven
De moestuin
De kruidentuin
De boomgaard
De siertuin
De speeltuin

Lepelblad (Cochlearia) is een geslacht met circa 30 soorten één-, twee-, en meerjarige planten uit de Kruisbloemenfamilie. Dit in Europa inheemse plantengeslacht komt op het hele noordelijk halfrond in het wild voor. Hoewel nu een vrijwel vergeten keukenkruid, werd Lepelblad in vroegere tijden gewaardeerd om zijn smaak en hoog vitamine C-gehalte. Het was een veelgebruikt kruid om scheurbuik tegen te gaan en in de volksgeneeskunde werden aan de verschillende soorten binnen dit geslacht heilzame werkingen toegedicht. De smaak is kruidig en licht scherp, enigszins vergelijkbaar met waterkers of mosterd. Met name Echt lepelblad, Engels lepelblad en Deens lepelblad werden in de Lage Landen voor deze doeleinden gebruikt.

Door hun hoge zouttolerantie worden deze kruidachtige planten opvallend veel aangetroffen in kuststreken, op bergtoppen en langs kwelders of zoute steppen. Hier hebben zij minder concurrentie van andere planten. De snelle verspreiding van Lepelblad in sommige streken wordt mogelijk gestimuleerd door het grootschalig gebruik van zout om gladheid tegen te gaan.

Zo'n 30 verschillende soorten worden algemeen binnen het geslacht Lepelblad erkend. Over enkele soorten bestaat discussie. Zo werd onder meer Mierikswortel (Armoracia rusticana, synoniem: Cochlearia armoracia) veelal tot het geslacht Lepelblad gerekend en nu doorgaans anders ingedeeld.