Leer jezelf ecologisch tuinieren/Bonte paardenstaart

Ecologisch tuinieren

Inleiding
De tuinkalender
Register
Wat zijn planten
Algemene begrippen
Sorteringslijsten
Grondbewerking
Plantkunde
Vermeerderen
Plantenfamilies
Geslachten
Soorten
Plantenziekten
Problemen
Het dierenleven
De moestuin
De kruidentuin
De boomgaard
De siertuin
De speeltuin

1

2

3

4

5

Klik op een foto voor een vergroting. Ander gewas? Zoek in het Register.

Van juni tot in augustus verschijnen er sporenaren op de top van de hoofdstengel en soms ook aan enkele zijtakken, die in het begin bijna geheel omhuld zijn door de tanden van de bovenste afstaande schede. De eivormige aren zijn tot 10 mm lang met bovenaan een stekelpunt. Als de aren rijp zijn verdrogen ze en vallen daarna af. De aar bestaat uit sporangioforen. Aan de onderkant van de schildvormige sporangiofoor zitten vijftien tot twintig zakvormige sporangiën waarin de sporen zich bevinden. De sporen hebben bladgroen en twee springdraden (elateren), die in droge toestand om de spore zijn gewikkeld, wanneer ze nat worden strekken ze zich en duwen de spore uit de aar. Er zijn twee typen sporen, mannelijke en vrouwelijke. De sporen groeien uit tot bladgroenhoudende voorkiemen (prothallia). In dit stadium vindt de bevruchting plaats waarna de paardenstaart tot een volledige plant kan uitgroeien. De prothallia zijn gebonden aan een zeer open groeiplaats. Bonte paardenstaart komt voor op zonnige, open, kalkrijke, vrij voedselarme plaatsen, die vaak in de winter overstromen. De plant is echter vooral te vinden in duinvalleien en afgravingen.

Alle families?

Familie: Paardenstaarten (Equisetaceae)
Geslacht: Paardenstaart
Soort: Equisetum variegatum

Rode lijst.

Deze in het wild voorkomende plant staat op de rode lijst in Nederland en/of België. Dat betekent dat ze kwetsbaar of (bijna) uitgestorven zijn. Zaai of plant ze en verspreid overtollig zaad.

Wortel:

De plant heeft een kale wortelstok.

Stengel/Tak:

De stengel heeft bij de voet enkele zijtakken of is onvertakt. Verder glad, ongeveer 2-3 mm dik, met 6-10 afgeplatte of gegroefde ribben. De stengelscheden zijn wat opgeblazen, de hogere (niet de bovenste) hebben een doorlopende, zwartachtige band.

Blad:

De in kransen staande bladeren bestaan uit kleine schubben, waarbij de bladscheden grotendeels met elkaar vergroeid zijn tot een stengelschede. De bladeren zijn aan de basis groen en aan de top zwart. De tanden zijn zeer breed witvliezig gerand met een zwart middendeel. Onder de tanden zit een donkerbruine tot zwarte band.