Leer jezelf ecologisch tuinieren/Lariks
|
Lariks (Larix) of lork is een geslacht van coniferen uit de dennenfamilie. Het geslacht is het enige algemeen in West-Europa voorkomende geslacht dat in de winter zijn naalden laat vallen. Lariks komt voor in de koelere gematigde streken op het noordelijk halfrond. De bomen wordt zo'n 15-30 m hoog, hebben een open kroon en knobbelige takken. De kleine naaldachtige bladeren zijn in de lente eerst heldergroen, worden dan zachtgroen, en in de herfst kleuren ze een fel oranje-geel.
- Soorten
-
Europese lariks (Larix decidua) -
Japanse lariks (Larix kaempferi)
.jpg)
- Beschrijving
De twijgen kennen twee vormen: de lange loten van 10-50 cm, en de dwergloten van 2-5 mm. Aan de lange loten staan de blaadjes solitair, aan de dwergloten staan ze in dichte kransjes van tien tot twintig stuks. De mannelijke bloemen verschijnen net even eerder dan de bladeren en bestaan uit dichte bundeltjes gelige meeldraden. De vrouwelijke bloemen zijn schubbige rozetjes die verticaal aan de lange loten groeien. Eerst zijn ze groen of rood of paars van kleur; na bevruchting rijpen ze in ongeveer een halfjaar tot grauwbruine frommelige kegeltjes van 1-5 cm groot.
De Europese lariks komt van nature voornamelijk voor in de Alpen en de Karpaten, nabij de boomgrens, maar wordt in sommige tuinen en parken ook aangeplant als sierboom. De in de Nederlandse bossen voorkomende lariks is meestal een kruising van deze Europese lariks met de Japanse lariks. De kruising Larix ×marschlinsii (synoniem: Larix ×eurolepis) groeit bijzonder snel en is dus geschikt voor de bosbouw en als houtleverancier.
- Hout
Larikshout is duurzaam, watervast en sterk. Het wordt onder andere gebruikt voor omheiningen, als bouwhout (zowel binnen als buiten), en voor scheepsrompen. Het kernhout is donker-roodbruin en tekent zich scherp af tegen het bleekbruine spinthout.
- Ziekten
Als in de omgeving van een lariks populieren staan, kan hij aangetast worden door de roest Melampsora larici-populina.
