Griekse mythologie/Pleiaden

Uit Wikibooks
Griekse mythologie

De Pleiaden (grc|αἱ Πλειάδες) waren zeven nimfen uit de Griekse mythologie, de dochters van Atlas en Pleione. Ze werden geboren op de berg Cyllene in Arcadië. De Pleiaden waren samen met hun zusters, de Hyaden (gezamenlijk ook wel de Atlantides genoemd), de metgezellen van de godin Artemis. Deze nimfen zorgden ook voor de pasgeboren god Dionysos. Ze waren de personificatie van het zevengesternte.

Nadat de vader van de Pleiaden, Atlas, de wereld op zijn schouders moest torsen, achtervolgde Orion de zeven zusters en probeerde hen het hof te maken. Om Atlas gerust te stellen veranderde Zeus de Pleiaden eerst in duiven en later in het zevengesternte. Men zegt dat Orion de zusters nog steeds door de hemel achtervolgt.[1]
In het zevengesternte zijn voor de meeste mensen slechts zes van de zeven sterren goed zichtbaar op Aarde; van de zevende ster wordt gezegd dat het Merope is, die zich schaamt omdat ze een relatie had met een sterfelijke man, in plaats van met goden zoals haar zusters. De ster die in moderne sterrencatalogi de naam Merope draagt, is echter niet de zwakste.

De zeven Pleiaden zijn:

Maia[bewerken]

De Goden vergadering met Hermes en Maia ca. 500 v.Chr.

Maia (grc|μαια) is de oudste van de Pleiaden. Maia is de oudste, mooiste en meest verlegen van de Pleiaden.

In een grot in de berg Cyllene werd zij door Zeus de moeder van Hermes.[2]
Nadat Maia was bevallen van Hermes, wikkelde ze hem in dekens en ging slapen. De baby, die snel ouder werd, kroop naar Thessalië, waar hij in de schemering van de eerste dag wat vee van de god Apollon stal. Ook vond hij de lier uit. Toen Maia dit te horen kreeg, weigerde ze het te geloven, en pas toen Zeus tussenbeide kwam en de kant van Apollon koos, was ze overtuigd. Apollon wilde echter zijn vee niet terug, maar nam de lier als prijs.

Het Griekse woord μαια (maia) betekende oorspronkelijk 'moeder' en later 'vroedvrouw' (μαιεια-maieia). De Romeinen vereerden deze Griekse moedergodin opdat zij de dingen van de natuur zou laten groeien. En zij noemden de meimaand (Maius in het Latijn) naar haar. Het Latijnse woord maior (= 'groter') is aan maia verwant, zo ook het woord maiestas (= 'aanzien', 'pracht', 'het hoog in aanzien zijn', 'verheven zijn').

Kelaino[bewerken]

Die Lycus aan Poseidon baarde.

Alkyone[bewerken]

Die Hyrieus aan Lycus baarde.

Elektra[bewerken]

Die samen met Zeus de kinderen Dardanus en Iasion kreeg.

Sterope[bewerken]

Die een affaire had met Ares en hem Oinomaos schonk.

Taygete[bewerken]

Die Zeus Lacedaemon baarde.

Merope[bewerken]

Die een relatie aanging met een sterfelijke man.

Het gaat verder met De Halfgoden >>>.


Voetnoten:

  1. Volgens een andere mythe pleegden de zusters tegelijkertijd zelfmoord omdat ze het lot van hun vader ondraaglijk vonden, en zette Zeus ze uit medelijden aan de hemel.
  2. Dit verhaal is door Homerus verteld in zijn Hymn van Hermes.
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.