Taal/Taal en cognitie/Universele Grammatica

Hoe verschillend de grammaticale regels van alle talen ter wereld ook zijn, er is een aantal kenmerken die alle talen gemeen hebben, zogeheten universalia (zie voor uitgebreide informatie de module over universalia):

• Zo is het bijvoorbeeld een universeel kenmerk van alle talen dat om een bepaalde betekenis te specificeren fonemen binnen morfemen worden geordend en morfemen binnen woorden, woordgroepen en vervolgens op nog hoger niveau (zinnen, alinea's, hele teksten).
• Verder zijn in alle talen woorden onderverdeeld in verschillende lexicale categorieën, zoals zelfstandig naamwoord, werkwoord en voorzetsel, ook al is de grens tussen de ene lexicale categorie en de andere in sommige taalfamilies (zoals de Indo-Europese) wat sterker dan in andere.
• Nog een universeel kenmerk is dat woorden altijd kunnen worden gecombineerd tot woordgroepen ofwel constituenten, zij het dat op zinsniveau de volgorde hiervan sterk kan verschillen per taal.

Misschien duidt het voorkomen van dergelijke universalia op de aanwezigheid van één universele onderliggende grammatica.

Al deze aanwijzingen zouden uiteindelijk kunnen leiden tot meer inzicht in de fundamentele structuur van de menselijke taal. Deze gedachte is met name uitgewerkt door Noam Chomsky, die stelt dat er een ingebouwd mechanisme om taal te leren is dat bij alle mensen ter wereld hetzelfde is, bekend als de Universele Grammatica (UG).