Quenya/Persoonlijke voornaamwoorden: verschil tussen versies

Uit Wikibooks
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Dirk math (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Dirk math (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 157: Regel 157:
==Beklemtoonde persoonlijk voornaamwoorden==
==Beklemtoonde persoonlijk voornaamwoorden==


Soms willen we het persoonlijk voornaamwoord beklemtonen en in dat geval gebruiken we geen uitgangen maar afzonderlijke woorden.
Sometimes we want to emphasize the personal pronoun and in that case we don't use endings but separate words.


Laat ons eens naar een voorbeeld kijken, niet beklemtoond gebruiken we de voornaamwoorduitgangen:
Let's look at an example, non-emphatic we use endings:
::'''hiruvalyes''' "you shall find it"
::'''hiruvalyes''' "jij zal het vinden"
Als we willen beklemtonen dat "jij" het vond, dan wordt dit:
When we want to emphasize that "you" found it, we change this into:
::'''elyë ta hiruva''' "even you shall find it"
::'''elyë ta hiruva''' "zelfs jij zal het vinden"
Merk op: '''ta''' is een gewoon onafhankelijk persoonlijk voornaamwoord omdat het geen voorwerpsuitgang kan zijn als er niet langer een onderwerpsuitgang aanwezig is.
Note: '''ta''' is an ordinary independent pronoun because it cannot stay an object ending if no subject ending is present.




An example in the first person:
Een voorbeeld in de eerste persoon:
::'''inyë tye méla''' "even I love you"
::'''inyë tye méla''' "zelfs ik hou van jou"




We kunnen deze vormen ook als lijdend voorwerp gebruiken:
These forms can also be used as direct object:
::'''mélalyë inyë''' "you love even me"
::'''mélalyë inyë''' "jij houdt zelfs van mij"






Een overzicht van de beklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden:
An overview of the emphatic personal pronouns:
::<u>'''inyë'''</u> "even I, even me"
::<u>'''inyë'''</u> "zelfs ik, zelfs mij"
::<u>'''elyë'''</u> "even you"
::<u>'''elyë'''</u> "zelfs jij, zelfs jou"
::<u>'''eryë'''</u> "even he/she/it, even him/her/it"
::<u>'''eryë'''</u> "zelfs hij/zij/het, zelfs hem/haar/het"
::<u>'''elmë'''</u> "even we, even us" (excl.)
::<u>'''elmë'''</u> "zelfs wij, zelfs ons" (excl.)
::<u>'''elwë'''</u> "even we, even us" (incl.)
::<u>'''elwë'''</u> "zelfs wij, zelfs ons" (incl.)
::<u>'''emmë'''</u> "even we, even us" (dual)
::<u>'''emmë'''</u> "zelfs wij, zelfs ons" (duaal)
::<u>'''entë'''</u> "even they, even them"
::<u>'''entë'''</u> "zelfs zij, zelfs hen"






Als een werkwoord van een beklemtoond voornaamwoord vergezeld is dan krijgt het geen persoonsuitgang meer:
When we use an emphatic pronoun we do not add a personal ending to the verb:
::'''elyë lala''' "even you laugh"
::'''elyë lala''' "zelfs jij lacht"
But in the plural we still use the ending -'''r''':
But in the plural we still use the ending -'''r''':
::'''elmë lalar''' "even we laugh"
::'''elmë lalar''' "even we laugh"

Versie van 26 okt 2006 14:53

Persoonlijke voornaamwoordsuitgangen

De meeste persoonlijk voornaamwoorden vinden we als uitgang bij een vervoegd werkwoord. Meer hierover vind je op Quenya/Werkwoorden en Quenya/Gebiedende wijs.


Er rest echter één bijzondere toepassing van deze uitgangen: ze kunnen aan een voorzetsel gehecht worden. Als voorbeeld nemen we hier het voorzetsel ara "tegen":

-nyë: aranyë "tegen mij"
-lyë: aralyë "tegen jou"
-lmë: aralmë "tegen ons" (exclusief)
-lvë: aralvë "tegen ons" (inclusief)
-mmë: arammë "tegen ons beiden" (duaal)
-ntë: arantë "tegen hen"
-ryë: araryë "tegen hem/haar/het"


Als het voorzetsel op een medeklinker eindigt dan gebruiken we de tussenletter e (en net zoals bij werkwoorden i voor de eerste persoon enkelvoud)(het voorzetsel or betekent "over, boven"):

orinyë "over mij"
orelyë "over jou"
orentë "over hen", ...


Onafhankelijke persoonlijk voornaamwoorden

Deze worden gebruikt als er geen uitgangsvoornaamwoord mogelijk is, of als het persoonlijk voornaamwoord in een andere naamval dan de nominatief benodigd is, bvb.

nin antalyes "je geeft het aan mij"

Hier vinden we "aan mij" in de datief dus gebruiken we het persoonlijk voornaamwoord ni met de datiefuitgang -n.

1ste pers. enkelvoud 1ste pers. meervoud 1ste pers. duaal 2de pers. 3de pers. enkelvoud mannelijk 3de pers. enkelvoud vrouwelijk 3de pers. enkelvoud onzijdig 3de pers. meervoud
nominatief nye me met le so se ta te
datief nin men ment len son sen tan tien
ablatief nillo mello melto lello sollo sello tallo tiello
allatief ninna menna menta lenna sonna senna tanna tienna
locatief nissë messë metsë lessë sossë sessë tassë tiessë
instrumentalis ninen menen menten lenen sonen senen tanen tienen
respectief nis mes metes les sos ses tas ties


Merk op:

  • de vormen van de derde persoon enkelvoud verschillen naar gelang het geslacht:
Oromë sonna lendë "Orome ging naar hem"
Oromë senna lendë "Orome ging naar haar"
  • de naamvallen van ta kunnen niet letterlijk vertaald worden, d.w.z. tallo wordt niet vertaald als "vanuit het" maar door "ervandaan", ....
Oromë tanna lendë "Orome ging erheen"
Oromë tassë hamë "Orome zit erop/erin"
  • het verschil tussen de eerste persoon meervoud en de eerste persoon duaal is het gebruik van het woordje "beide(n)" in het duaal:
imbë me "tussen ons"
imbë met "tussen ons beiden"


De nominatief van de onafhankelijke voornaamwoorden wordt in volgende situaties gebruikt:

  • als het werkwoord een lijdend voorwerp heeft dat een persoonlijk voornaamwoord is, maar als het onderwerp geen persoonlijk voornaamwoord is:
i lië te latuva "het volk zal hen zegenen"
Noteer het verschil met:
i lië latuvantë "zij zullen het volk zegenen"
  • als een gerundium of een actief deelwoord een persoonlijk voornaamwoord als lijdend voorwerp hebben:
utúlien le cenien "ik ben gekomen om je te zien"
me cénala vánes "terwijl hij ons zag (ons ziend), vertrok hij"
i elda se suilala "de haar groetende elf"
  • na voorzetsels (maar in dat geval gebruiken we liever een uitgangsvoornaamwoord bij het voorzetsel):
ve nye "als ik"
  • bij het koppelwerkwoord kan men het werkwoord weglaten en enkel een persoonlijk voornaamwoord gebruiken:
nye aran "ik ben koning"
le halla "jij bent lang"


De woordvolgorde is opnieuw erg vrij, maar in principe staat de nominatief altijd onmiddellijk voor het werkwoord (behalve natuurlijk indien je deze na een voorzetsel gebruikt). De andere naamvallen staan direct voor of direct na het werkwoord:

órenya quéta nin / órenya nin quéta "mijn hart zegt me"



Beklemtoonde persoonlijk voornaamwoorden

Soms willen we het persoonlijk voornaamwoord beklemtonen en in dat geval gebruiken we geen uitgangen maar afzonderlijke woorden.

Laat ons eens naar een voorbeeld kijken, niet beklemtoond gebruiken we de voornaamwoorduitgangen:

hiruvalyes "jij zal het vinden"

Als we willen beklemtonen dat "jij" het vond, dan wordt dit:

elyë ta hiruva "zelfs jij zal het vinden"

Merk op: ta is een gewoon onafhankelijk persoonlijk voornaamwoord omdat het geen voorwerpsuitgang kan zijn als er niet langer een onderwerpsuitgang aanwezig is.


Een voorbeeld in de eerste persoon:

inyë tye méla "zelfs ik hou van jou"


We kunnen deze vormen ook als lijdend voorwerp gebruiken:

mélalyë inyë "jij houdt zelfs van mij"


Een overzicht van de beklemtoonde persoonlijke voornaamwoorden:

inyë "zelfs ik, zelfs mij"
elyë "zelfs jij, zelfs jou"
eryë "zelfs hij/zij/het, zelfs hem/haar/het"
elmë "zelfs wij, zelfs ons" (excl.)
elwë "zelfs wij, zelfs ons" (incl.)
emmë "zelfs wij, zelfs ons" (duaal)
entë "zelfs zij, zelfs hen"


Als een werkwoord van een beklemtoond voornaamwoord vergezeld is dan krijgt het geen persoonsuitgang meer:

elyë lala "zelfs jij lacht"

But in the plural we still use the ending -r:

elmë lalar "even we laugh"


So emphatically we can see a difference between singular "you" and plural "you":

elyë matë "even you eat" (singular)
elyë matir "even you eat" (plural)


The negation of a verb with an emphatic pronoun always uses instead of um- (see Quenya/Verbs):

elyë lá linda "even you don't sing"


Note: The emphatic pronouns can be declined in all cases, e.g.:

elmen "even for us" (dative)
inyenna "even towards me" (allative)



De informele tweede persoon

There is a poorly attested form in Quenya that is used for the informal second person singular (in English we see no difference, but some examples of other languages are French "tu", German "du", Dutch "jij"). The normal second person is in the singular always formal (French "vous", German "Sie", Dutch "u").

The informal forms are only used when the person spoken to is very close, a brother, sister or very good friend.


The personal pronoun subject ending is -ccë:

maticcë "you eat"

The object ending doesn't have an informal form, so we always use -l:

ceninyel "I see you"


The independent forms are based on the stem ce-:

Dative: cen, Ablative: cello, Allative: cenna,
Locative: cessë, Instrumental: cenen, Respective: ces.

An example with the dative:

antan cen lótë "I give you a flower"

The nominative has an exceptional form: tye.

atar tye canë "father commands you"


The emphatic form is:

eccë "even you"



>> Quenya >> Quenya/Voornaamwoorden >> Quenya/Persoonlijke voornaamwoorden

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.