Gedichten uit de wereldliteratuur/Sonnet 18 (Shakespeare)

Gedichten uit de wereldliteratuur

Sonnet 18 of Shall I compare thee to a summer's day? is een van de bekendste van de 154 sonnetten van William Shakespeare. Het thema is de vergankelijkheid van aardse schoonheid en de eeuwigheid van de poëzie. De meeste onderzoekers zijn het er tegenwoordig over eens dat het oorspronkelijke onderwerp van het gedicht, de geliefde tot wie de dichter zich richt, een man is, hoewel het gedicht vaak wordt gebruikt om een vrouw te beschrijven. Het sonnet is het eerste na wat nu de procreation sonnets (1 tot 17) wordt genoemd, waarin een jonge man aangemaand wordt om voor nageslacht te zorgen.

Sonnet 18

Sonnet 18

Shall I compare thee to a summer's day?

Thou art more lovely and more temperate:
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer's lease hath all too short a date:
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimm'd;
And every fair from fair sometime declines,
By chance or nature's changing course untrimm'd;
But thy eternal summer shall not fade
Nor lose possession of that fair thou owest;
Nor shall Death brag thou wander'st in his shade,
When in eternal lines to time thou growest:

So long as men can breathe or eyes can see,

So long lives this and this gives life to thee.

Parafrasering

Zal ik jou vergelijken met een zomerdag?

Je bent veel mooier, zachter, niet zo heet

Ruwe winden schudden lieftallige knoppen in mei

En voor je het weet is die zomer alweer voorbij

Soms schijnt het hemeloog te fel

En dan weer wordt haar gouden glans versluierd

Al wat mooi is vervaagt zo met de tijd

Door ongeluk of door verval van de natuur

Maar jouw zomer gaat nimmermeer voorbij

Noch zal jouw schoonheid ooit vergaan

Noch zal de Dood snoeven dat jij in zijn schaduw dwaalt,

Want deze regels vereeuwigen jou

Zolang er mensen leven en dit kunnen aanschouwen

Zal jij in dit gedicht verder leven.

Bespreking

Shakespeares sonnetten zijn voornamelijk geschreven in een metrum genaamd jambische pentameter, een rijmschema waarin elke sonnetregel bestaat uit tien lettergrepen. De lettergrepen zijn verdeeld in vijf paren, jambes genoemd, waarbij elk paar begint met een onbeklemtoonde lettergreep.

In het sonnet vergelijkt de dichter zijn geliefde met het zomerseizoen, en beweert dat zijn geliefde beter is. De dichter stelt ook dat zijn geliefde eeuwig zal leven in de woorden van het gedicht. Er zijn parallellen met de gedichten van Ovidius Tristia en Amores, die beide ook gelijkaardige thema's behandelen. Sonnet 18 is geschreven in de typische sonnetvorm van Shakespeare, met 14 regels van jambische pentameter eindigend in een rijmend couplet.

De eerste twee kwatrijnen richten zich op de schoonheid van de door de dichter bewonderde man. De dichter vergelijkt deze met een zomerse dag, maar laat zien dat er geen sprake kan zijn van enige vergelijking, aangezien de tijdloze schoonheid van deze man die van het vluchtige, onbestendige seizoen overtreft. De dichter bedenkt een manier om deze schoonheid te vereeuwigen. De meest aangewezen manier zou het krijgen van kinderen zijn, waarin de schoonheid van de ouder weerspiegeld zou zijn. Omdat de toegesprokene echter geen kinderen wil, zal de dichter die schoonheid vatten in de "eternal lines" van een gedicht. Hier zien we ook hoe Shakespeare "zomer" gebruikt als metafoor voor schoonheid en jeugd.

Zie ook

Shakespeares sonnetten

Externe links

Nederlandse vertalingen van Sonnet 18

Engelstalige websites

Bronnen

The Riverside Shakespeare, "Sonnets", p. 1839 e.v., Houghton Mifflin Company; 2nd edition (31 december 1996), ISBN: 0-395-75490-9
David West: Shakespeare's Sonnets, Overlook Hardcover (14 juni 2007), UK ISBN: 97807-15636619
David Crystal en Ben Crystal: Shakespeare's Words: A Glossary and Language Companion, Penguin (Non-Classics) (31 december 2002), ISBN: 978-0140291179

Literatuur

The Oxford Shakespeare: The Complete Works, 1994, Clarendon Press/Oxford, ISBN: 0-19-818284-8