Naar inhoud springen

Koningen aan de Nijl/Middenrijk

Uit Wikibooks

Het Middenrijk (2050 - 1793 v. Chr.) was een periode van hereniging en vernieuwing in Egypte. Het betekende ook een heropleving van de cultuur van het Oude Rijk, zodat men spreek van de renaissance van het Middenrijk.

De uitbreiding van Egypte onder het Middenrijk.

Ze begon rond 2055 v. Chr. toen farao Mentoehotep II het noorden veroverde. Hij maakte van Thebe de hoofdstad van héél Egypte. De vorst had echter nog niet zo'n sterke grip op het bestuur. Hij had vele nomarchen autonomie moeten gunnen om ze aan zijn zijde te krijgen.

Faïencebeeldje van een nijlpaard.

Toen Mentoehotep IV stierf volgde diens vizier hem op als Amenemhat I en begint hiermee de twaalfde dynastie van Egypte. Amenemhat voerde grote bestuurlijke en politieke veranderderingen door en stichtte een nieuwe hoofdstad genaamd Ithitaoei. Sesostris I, de zoon van Amenemhat I, regeerde samen met zijn vader die het co-regentschap had ingevoerd tot Amenemhat I werd vermoord. Sesostris I kon onmiddellijk controle nemen zonder het land opnieuw tot onrust te laten komen. Net zoals zijn vader bleef Sesostris I oorlog voeren in Nubië.

De volgende twee opvolgers, Amenemhat II en Senoeseret II, waren zwakke oude figuren waardoor de centrale macht terug afnam. In 1878 v. Chr. werd Senoeseret III farao. Zijn regering zou een hoogtepunt beteken. Hij nam de teugels van het rijk weer in handen nemen. Hij maakte de faraonische macht weer absoluut en hij poogde ook naar het buitenland toe zijn macht uit te breiden. Hij zette de militaire campagnes in Nubië voort en was de eerste die probeerde om de macht van Egypte in Syrië uit te breiden.

Toen Amenemhat III aan de macht kwam, kon hij door de sterke regering van zijn vader met absolute macht regeren. Zijn regering duurde vijfenveertig jaar. Zijn opvolgers waren echter zwakke figuren. Een opmerkelijk feit was dat de laatste farao van de twaalfde dynastie een vrouw was: Neferoesobek

Veel van de grotere activiteiten die door de farao's van de 12de dynastie werden gedaan vonden buiten de vallei van de Nijl plaats. Er waren vele expedities in Nubië, Syrië en de Oostelijke Woestijn, zoekend naar hout en kostbaarheden om te ontginnen en terug te brengen. Ook werd de handel met Kreta tot stand gebracht.

De piramide van Amenemhat III te Hawara in de Fayum-oase.

Tijdens het Middenrijk was de volgende fase in grafontwerp het rotsgehouwen graf, maar de meeste farao's lieten zich nog steeds begraven in een piramide. De piramides waren van veel mindere kwaliteit en vandaag zijn het meestal slechts puinhopen. Ook werden er verschillende tempels opgericht ter ere van henzelf of van de goden.

Bibliografie

[bewerken]
  • H.W. Helck - E. Otto - W. Westendorf (edd.), Lexikon der Ägyptologie, 7 dln., Wiesbaden, 1972-1992. ISBN: 3447022660
  • R. Schulz - M. Seidel (edd.), Egypte. Het land van de farao's, Keulen, 1998.
  • I. Shaw (ed.), The Oxford History of Ancient Egypt, Oxford, 2000. ISBN: 0198150342

Referentie

[bewerken]
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.