Ernest Hemingway/A Farewell to Arms

A Farewell to Arms (Afscheid aan de wapenen) is een roman van Hemingway die zich in Italië afspeelt tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het boek werd gepubliceerd in 1929 en is geschreven in de vorm van een ooggetuigenverslag door de Amerikaan Frederic Henry, die als luitenant dienst doet in het ambulancekorps van het Italiaanse leger. De titel is ontleend aan een gedicht van de 16e-eeuwse Engelse toneelschrijver George Peele. De roman was gebaseerd op Hemingways eigen ervaringen in de Italiaanse campagnes tijdens de Eerste Wereldoorlog. De inspiratie voor Catherine Barkley was Agnes von Kurowsky, een echte verpleegster die Hemingway verzorgde in een ziekenhuis in Milaan nadat hij gewond was geraakt. Hij was van plan om met haar te trouwen, maar ze wees zijn liefde af toen hij terugkeerde naar Amerika.

Verhaal

Luitenant Frederic Henry is een jonge Amerikaanse ambulancechauffeur die in het Italiaanse leger dient tijdens Wereldoorlog I. Aan het begin van de roman is er weinig activiteit aan het front omdat de winter begint, en Henry plant een rondreis in Italië. De volgende lente, bij zijn terugkeer aan het front, ontmoet hij Catherine Barkley, een Engelse assistent-verpleegster van het nabijgelegen Britse ziekenhuis. Catherine en Henry voelen zich tot elkaar aangetrokken en raken verwikkeld in een spel van verleiding. Catherine rouwt nog om de recente dood van haar verloofde, maar verlangt tegelijk naar liefde. Ze neemt echter genoegen met de illusie ervan en geeft zich niet volledig. Haar gespeelde passie wekt Henry’s verlangen op. De oorlog had hem gevoelloos gemaakt, en door deze passie voelt hij zich voor het eerste sinds lang weer leven.

Als Henry gewond geraakt op het slagveld, wordt hij naar een ziekenhuis in Milaan gebracht om te herstellen. Verschillende artsen adviseren om in bed te blijven voor zes maanden alvorens zijn knie te opereren. Henry ziet zo’n lange herstelperiode echter niet zitten en overtuigt de praatzieke chirurg Valentini om hem onmiddellijk te opereren. Henry is gelukkig als hij verneemt dat Catherine is overgebracht naar Milaan en begint zijn herstel onder haar hoede. Tijdens de volgende maanden verhevigt zijn relatie met Catherine. Het is niet langer slechts een spel waarin ze loze beloften en speelse kussen uitwisselen; hun liefde wordt krachtig en echt.