Virginia Woolf
Virginia Woolf, haar leven en werk
|
Virginia Adeline Woolf, geboren Virginia Adeline Stephen (25 januari 1882 in Kensington, Londen - 28 maart 1941 na zelfmoord op de Ouse, rivier nabij Sussex) was een Britse schrijfster en feministe. Virginia Woolf wordt beschouwd als de belangrijkste modernistische schrijfster van de 20e eeuw en een pionier in het gebruik van de stream of consciousness-techniek als narratief middel. Virginia Woolf speelde een beslissende rol in het literaire milieu van Londen tijdens het interbellum – en was een belangrijk lid van de Bloomsbury Group van kunstenaars, die Engelse schrijvers, kunstenaars en filosofen samenbracht.
Jeugd
[bewerken]Virginia Woolf werd geboren in Londen als Adeline Virginia Stephen, de dochter van Sir Leslie Stephen en Julia Prinsep Stephen. Ze kreeg thuis onderwijs van haar ouders in Hyde Park Gate 22 in Kensington. Woolfs ouders waren allebei eerder getrouwd geweest, maar hun respectieve echtgenoten waren overleden. Het huishouden bestond uit kinderen uit drie huwelijken: 1) Julia's kinderen met haar eerste echtgenoot, Herbert Duckworth: George Duckworth, Stella Duckworth en Gerald Duckworth; 2) Leslie Stephens kinderen met Minny Thackeray: Laura Makepeace Stephen, die geestelijk gehandicapt werd verklaard en bij haar ouders woonde tot ze in 1891 werd geïnstitutionaliseerd, waar ze vervolgens tot haar dood woonde; en 3) de gezamenlijke kinderen van Leslie en Julia: Vanessa Stephen, Thoby Stephen, Virginia en Adrian Stephen. Schrijvers en kunstenaars als George Meredith en Edward Burne-Jones kwamen er vaak op bezoek, en Virginia besloot al vroeg om zelf schrijver te worden. Via haar broer Thoby kwam ze in contact met de groep Cambridge-studenten (waaronder haar toekomstige echtgenoot Leonard Woolf) met wie zij en haar zus Vanessa Bell later de kern van de Bloomsbury-groep gingen vormen.
Auteurschap
[bewerken]Woolf debuteerde in 1915 met de roman The Voyage Out, een educatieve roman van traditionele aard maar met een vrouwelijke hoofdrolspeler. In het essay Modern Fiction (1919) brak ze met de realistische roman door het genre te veroordelen, en in 1922 begon ze in Jacob's Room te experimenteren met het romangenre door de hoofdpersoon te beschrijven op basis van hoe andere mensen hem ervoeren. Ze ontwikkelde haar techniek volledig in Mrs Dalloway (1925), waarin een dag in Londen wordt afgebeeld op basis van de ervaringen van de verschillende personages.
Virginia Woolf was een toonaangevende modernistische schrijver en theoreticus. Naast het feit dat haar experimentele proza innovatief was, heeft het de kennis en het bewustzijn over de rol van vrouwen vergroot en sinds de jaren zeventig verschillende hedendaagse feministische bewegingen geïnspireerd. Ook de kritische literatuurstudies in haar essaybundel The Common Reader hadden een grote impact.
Stijl en thematiek
[bewerken]Virginia Woolf wordt tegenwoordig erkend als de belangrijkste modernistische schrijver van de 20e eeuw. Haar stijl was behoorlijk experimenteel en in dit opzicht haar tijd ver vooruit. Haar belangrijkste boeken zijn Mrs. Dalloway (1925), To the Lighthouse (1927) en The Waves (1931). Haar schrijven is sterk beïnvloed door de Russische literatuur en door de auteurs Daniel Defoe, Emily Brontë, George Eliot, Leo Tolstoj, Marcel Proust, Anton Tsjechov, Edward Morgan Forster en William Shakespeare. De thema's tijd, herinnering en de impact van het verleden op het heden staan centraal in Woolfs werk, vaak onderzocht via gefragmenteerde, niet-lineaire verhalen.
De meeste van Woolfs boeken zijn geschreven als 'stream of consciousness', de weergave van een continue gedachtestroom en indrukken die zich aan het bewustzijn opdringen en die de lezer betrekken bij de gedachten en gevoelens van de personages. Ze gebruikte ook poëtisch impressionisme en multiperspectieven. Haar verhalen wisselen vaak van perspectief, soms binnen een enkele paragraaf, om een veelzijdig beeld te geven van de personages en hun ervaringen, zoals in To the Lighthouse:
"And now it was all over, she thought, and the children were scattered about on the beach. Miss Briscoe was painting, Mr. Ramsay was reading. But Lily's mind was still drawn to the window."
Persoonlijk leven
[bewerken]Virginia Stephen trouwde in 1912 met auteur Leonard Woolf. Tijdens de verloving noemde ze hem een "straatarme Jood". Ze waren echter heel hecht verbonden met elkaar: in 1937 schreef Woolf in haar dagboek: 'Het bedrijven van de liefde - na 25 jaar kan ik het niet verdragen om gescheiden te zijn ... je ziet het, het is een enorm genoegen om gewild te zijn: een vrouw. En ons huwelijk zo compleet." In 1917 richtten ze samen de Hogarth Press op, die de werken van Woolf zou publiceren. Woolf ontmoette Vita Sackville-West in 1922. Na een aarzelend begin begonnen ze een relatie die het grootste deel van de jaren twintig zou duren. In 1928 publiceerde Woolf de roman Orlando (Orlando: A Biography), een fantasiebiografie gewijd aan Sackville-West met een hoofdpersoon die schommelt tussen mannelijk en vrouwelijk zijn. Nadat de liefdesrelatie was geëindigd, bleven de twee tot de dood van Woolf vrienden.
Dood
[bewerken]Nadat Woolf klaar was met het schrijven van het manuscript van wat haar laatste roman zou worden, Between the Acts, keerde de depressie waar ze eerder last van had terug. De oorlog, de vernietiging van haar huis in Londen door de Luftwaffe, de dood van haar ouders en de lauwe ontvangst van de biografie die ze schreef over haar vriend Roger Fry verergerden de situatie, totdat ze niet meer in staat was om te werken.
Uit angst voor een nieuwe zenuwinzinking verdronk Woolf zichzelf op 28 maart 1941 door haar zakken met stenen te vullen en vervolgens de rivier de Ouse in de buurt van haar huis in te waden. Haar lichaam werd pas op 18 april gevonden. Haar man begroef haar onder een boom in de tuin van hun huis in Rodmell in Sussex. In haar laatste brief aan haar echtgenoot schreef ze:
"I feel certain that I am going mad again. I feel we can't go through another of those terrible times. And I shan't recover this time. I begin to hear voices, and I can't concentrate. So I am doing what seems the best thing to do."..