Nederlands/Spelling/Smurfenregel
De smurfenregel is een ezelsbruggetje dat duidelijkheid verschaft over het al dan niet schrijven van een -t aan het einde van een werkwoord waarvan de stam op een t-klank eindigt.
De term verwijst naar de stripverhalenserie De Smurfen en hun smurfentaal (het smurfs); bij het spreken vervangen de smurfen onbelangrijke werkwoorden door smurfen. Uiteraard is deze regel alleen bruikbaar als men het Nederlands voldoende kent om te kunnen horen wat "juist klinkt".
Regel
[bewerken]Vervang het werkwoord dat op een t-klank eindigt door een ander werkwoord - zoals "smurfen", dat niet op een t-klank eindigt. Bij het lezen van de zin zal een eventueel aanwezige t-klank op een eind-t wijzen. Uiteraard kan ieder werkwoord dat niet op een t-klank eindigt (lopen, enz.) gebruikt worden.
Voorbeelden
[bewerken]- Word(t) eens volwassen! wordt: Smurf eens volwassen!: je hoort geen t, je schrijft dus geen t; de zin wordt dan Word eens volwassen!.
- Brand(t) het huis af? wordt: Smurft het huis af?: hier hoor je de t-klank, er moet dus een t toegevoegd worden; de zin wordt: Brandt het huis af?
- Word(t) je slimmer? wordt: Smurf je ..., dus Word je...
- Word(t) je broer slimmer? wordt: Smurft je broer... dus Wordt je broer...
Opgelet!
[bewerken]Vervoegingen in de verleden tijd en voltooide deelwoorden worden NOOIT met dt geschreven! (Behalve de vormen bij gij/ge: gij zoudt, ge hadt, ...)