Speels leren/Memory

Memory is een gezelschapsspel dat iedereen vanuit zijn jeugd wel kent. Het spel is als leergame zeer interessant voor het door herhalen en visuele weergave om concepten te verankeren. Het spel doet namelijk een sterk beroep op het kortetermijngeheugen van de spelers. Het concept waarin het spel in een digitale vorm in dit hoofdstuk voor wordt ingezet is het leren van de onderwijstaal. Een taal die van belang is om je eigen onderwijs professioneel in te richten (onderwijsarchitectuur).

Leergame

Door memory te spelen reguleert men het koppelen aan bestaande kennis zelfbewust. Men kan het onthouden nog versterken door van de plaatjes een boeiend (inzet emoties) verhaal te laten maken (nog beter als songtekst onder muziek) en te plaatsen in een geheugenpaleis. Ook kan men geluiden (uitspraken) van het woord toevoegen om nog meer gebieden in de hersenen te activeren. Dus het spel memory wordt bewust gespeeld om niet alleen het geheugen te versterken, maar ook te leren hoe je beter kunt onthouden (leren leren).

Deze leergame kan een onderdeel zijn van een grotere leergame. Bijvoorbeeld van de leergame mindcraft. Als bepaalde stenen, resources of bouwsels zijn ontdekt of gemaakt door de speler, dan kan de game naderhand deze verworven beelden (blokken in dit geval) gaan drillen op een speelse manier. Bijvoorbeeld om daarmee credits te verdienen en/of een level te stijgen.

Onderwijstaal

In plaats van een spreektaal kan de game worden ingezet om de taal van het onderwijs te leren. Taal is ook een vehikel waarmee je een referentiekader opbouwt. Voordeel daarvan is dat wanneer men de taal van het leren zich eigen maakt, men vanzelf ook op die manier gaat denken en toepassen, dus een transitie van binnenuit ontstaat; men leert leren.