Periodiek systeem/Koolstofgroep, voorkomen
Voorkomen[bewerken]
Koolstof[bewerken]
Koolstof stapelt zich als gevolg van kernfusiereacties in de meeste sterren op.[1] Koolstof vormt 480 ppm van de aardkorst en komt in zeewater als waterstofcarbonaat voor in concentraties van 28 ppm. In de atmosfeer komt het voor in de vorm van koolstofdioxide, koolstofmonoxide en methaan. Koolstof is een belangrijke component in de carbonaatmineralen. Het menselijk lichaam bestaat voor 22,8% uit koolstof.[2]
Silicium[bewerken]
Het gehalte silicium in de aardkorst bedraagt 28%, waarmee silicium het meest voorkomende element daarin is. In de oceanen is de concentratie aanmerkelijk lager, silicaten zijn bijna allemaal slecht tot zeer slecht oplosbaar. Aan het oppervlak is de concentratie ongeveer 30 ppb, in diepere lagen kan dat oplopen tot 2000 ppb. Als silicastof (fijn verdeel siliciumdioxide) is het element ook aanwezig in de aardse atmosfeer. In het menselijk lichaam vormt silicium slewchts een zeer klein deel van de massa: 14,3 ppm.[2] De vorming van silicium is alleen mogelijk in de grootste sterren via kernfusiereacties.[1]
Germanium[bewerken]
Germanium heeft in de aardkorst een concentratie van ongeveer 2 ppm en daarmee staat het op plaats 52 van meest voorkomende elementen. Gemiddeld is het gehalte in het bewortelde deel van de bodem ongeveer 1 ppm. In in zeewater is dat zelfs maar 0,5 ppt. Organogermaniumverbindingen worden eveneens in zeewater aangetroffen. In het menselijk lichaam is de concentratie germanium ongeveer 71,4 ppb. Germanium is ook aangetoond in enkele zeer ver weg staande sterren.[2]
Tin[bewerken]
De concentratie tin in de aardkorst is net iets meer dan die van germanium, ongeveer 2 ppm, maar plaatst tin op plaats 49 wat meest voorkomende elementen betreft. Het gemiddelde gehalte in het bewortelde deel van de bodem is 1 ppm, maar als kan het concentraties hebben van 0,1 to 300 ppm. In zeewater is dat 4 ppt. In het menselijklichaam heeft tin een concentratie van 428 ppb.[2] In stollingsgesteenten kan tin gehaltes halen van 0,1%[3]
Lood[bewerken]
In de aardkorst vormt lood ongeveer 14 ppm vana het geheel, waarmee het op plaats 36 van meest voorkomende elementen op aarde staat. Het het bewortelde deel van de bodem heeft een gemiddelde loodconcentratie van 23 ppm, maar in de omgeving van oude loodmijnen kan de concentratie oplopen tot 20000 ppm (= 2%). In zeewater haalt lood een concentratie van 2 ppt, in het menselijk lichaam 1,7 ppm (gewicht). Van alle metalen is lood het meest van alle metalen het meest door menselijk activiteit in het milieu gebracht.[2]
Flerovium[bewerken]
Flerovium komt in het geheel niet in de natuur voor, slechts in deeltjesversneller kan het met enkele atomen per keer, bestaan.[2]
Bronnen[bewerken]
- ↑ Deze paragraaf is een vertaling van de tekst in het lemma Carbon group op de Engelse Wikipedia, paragraaf "Occurrence" zoals deze op 4 november 2023 aanwezig was.
Verwijzingen in de tekst[bewerken]
- ↑ 1,0 1,1 Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naamThe Disappearing Spoon - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Citefout: Onjuist label
<ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naamNature's Building Blocks - ↑ Encyclopædia Britannica: tin (Sn)] (2013) bezocht 5 november 2023.