Overleg:Fysica/Kernfysica
Dit was een bewerking van een anoniem, misschien zit er wat goeds tussen, wat te gebruiken is Pjetter zeg't maar 5 jan 2007 22:18 (CET)
Radioactiviteit[bewerken]
Het gebruikelijke atoommodel beschrijft een atoom als een positief geladen kern met negatieve elektronen die als een wolk daaromheen zwerven. De kern bestaat uit positief geladen protonen en neutronen, die zoals de naam aangeeft elektrisch neutraal zijn. De lading van een proton is tegengesteld, maar in grootte gelijk aan de lading van een elektron. In de normale neutrale toestand zijn er evenveel elektronen in de elektronenwolk als protonen in de atoomkern. Als er echter een of meer elektronen worden weggenomen, is het atoom niet meer neutraal. Het is dan een geladen deeltje, ook wel een ion genoemd. Straling die in staat is een elektron van een atoom weg te schieten en het atoom daarmee achter te laten als ion, wordt "ioniserende straling" genoemd. De straling die bij radioactiviteit wordt uitgezonden is ioniserende straling. Ze wordt soms "radioactieve straling" genoemd. Dit is in zoverre onjuist dat de stof zelf radioactief is, niet de straling. Er zijn meerdere soorten ioniserende straling: alfa (α)-, bèta (β)- en gammastraling (γ) zijn veel voorkomende vormen.
Kunstmatige radioactiviteit
Bij kunstmatige radioactiviteit wordt de samenstelling van stabiele zware atoomkernen door beschieting met deeltjes (bv. neutronen) gewijzigd. Er ontstaan splijtingsproducten en er komt energie vrij.
We komen meer te weten over kernsplijting op de website [1] We worden verantwoordelijk voor wat misgaat in een applet over een kernreactor [2] Wens je iets meer informatie? [3] Op de website NatSim Light treffen we ook een applet over de kettingreactie aan [4]
Er komt ook energie vrij als we twee lichte atoomkernen fuseren tot één iets zwaardere kern.
We komen meer te weten over kernfusie op de website [5] en daar vinden we ook een simulatie over de tokamak [6]
Op de website van Science in School treffen we een artikel over ITER aan [7]
Door beschieten van atoomkernen met deeltjes is het mogelijk radioactieve elementen te creëren die op de aarde niet voorkomen (transuranen).
Radio-isotopen worden niet alléén aangemaakt in een kernreactor maar ook met deeltjesversnellers.
Een applet over de lineaire versneller vinden we op de website [8]
Een applet over de cyclotron vinden we op de website [9]
Meer informatie over de cyclotron vinden we op de website [10]
Het Europese onderzoekscentrum van de CERN is het belangrijkste centrum voor onderzoek van elementaire deeltjes.
Toepassingen en gevaren van radioactieve straling
De radioactieve stoffen worden veelvuldig toegepast. Deze toepassingen situeren zich op verschillende vlakken: bijvoorbeeld in de geneeskunde waar men tracer- en stralingstechnieken gebruikt, in de landbouw en de industrie gebruikt men sterilisatietechnieken en in de archeologie en kunst gebruikt men de activeringsanalyse.
Meer informatie over tracers krijgen we op de link
[11]
Voor de verschillende gebieden wordt een stralingsdeskundige opgeleid voor een bepaalde specialisatie.
Diverse toepassingen in geologie, geneeskunde, biologie, chemie [12]
Het belang van fysische kennis in verschillende opleidingen illustreren. Klinisch fysicus, radioloog, milieutechnicus
Leerlingen maken kennis met beroepen waarbij de fysische kennis of de technische principes worden toegepast zoals: elektrotechnicus, stralingsdeskundige, afvalbeheerder, brandweerman, experten bij medische beeldvorming of bij het gebruik van fotonica, astrofysici, vaste stoffysici, geofysici ...
Een duik in de natuurkunde leert ons veel over Natuurkunde in het ziekenhuis
Je komt meer te weten over het leven van een astrofysicus op de link
Kernfusie[bewerken]
Kernfusie is het samensmelten van de kernen van verschillende atomen, waarbij een ander element wordt gevormd. Wanneer atomen van lichte elementen zoals waterstof samensmelten, komt energie vrij. Het fuseren van zware atomen kost juist energie. De overgang tussen licht en zwaar ligt bij het element IJzer.