Oudgrieks/Een korte geschiedenis/Oorlogen en conflicten

Tijdens de Archaïsche periode en later ook de Klassieke periode was er ook veel sprake van strijd. Kleine oorlogjes die constant aan de gang waren hadden de heerschappij over het platteland door sterkere stadstaten veroorzaakt – zo ontstonden de grotere en belangrijkere staten als Athene, Sparta, Corinthe en Thebe. Athene en Corinthe ontwikkelden zich tot sterke zeevarende staten terwijl Sparta sterk was op het land. Sparta, dat vrijwel de gehele Peloponnesus onderworpen had, werd na de Archaïsche periode een tijdlang de rivaal van Athene, dat niet op het schiereiland lag.

De eerste belangrijke oorlogen waren de Perzische Oorlogen in het begin van de 5e eeuw v.Chr. die als oorzaak de uitbreiding van het Perzische Rijk kenden. De steden op de Ionische Kust in Klein-Azië kwamen onder de overheersing van de Perzische koning Darius I. De Eerste Perzische Oorlog begon met de Ionische Opstand: enkele steden in Ionië zoals Milete en Halicarnassus kwamen met de steun van Athene en andere Griekse steden in opstand tegen de Perzen. Deze opstand werd neergeslagen en ter vergelding stuurde de Perzische koning een vloot naar Attica. Nadat het leger in Attica geland was, werd het echter verslagen in de Slag bij Marathon wat resulteerde in de Atheense en dus Griekse overwinning van de Eerste Perzische Oorlog.

Tien jaar na de Eerste Perzische Oorlog waagt het Perzische Rijk, nu onder de opvolger van Darius I, Xerxes I, zich op nieuw in een oorlog met Griekenland, de Tweede Perzische Oorlog, deze keer echter met een veel sterkere troepenmacht dan bij de Slag bij Marathon in Attica. Deze infanteriemacht weet, na vertragingen veroorzaakt door Sparta, Athene in te nemen en de polis te verwoesten. De Atheners, die over zee gevlucht waren, wisten echter de Perzische Vloot bij de Slag om Salamis te verslaan, en een jaar later werd ook de Perzische landmacht verslagen in de Slag bij Plataea: opnieuw was de overwinning aan de Grieken.