Gedichten uit de wereldliteratuur/Herbstgefühl

Herbstgefühl, van Johann Wolfgang von Goethe

Fetter grüne, du Laub',

Am Rebengeländer

Hier mein Fenster herauf!

Gedrängter quellet,

Zwillingsbeeren, und reifet

Schneller und glänzend voller!

Euch brütet der Mutter Sonne

Scheideblick, euch umsäuselt

Des holden Himmels

Fruchtende Fülle;

Euch kühlet des Mondes

Freundlicher Zauberhauch,

Und euch bethauen, ach!

Aus diesen Augen

Der ewig belebenden Liebe

Vollschwellende Tränen.

Vertaling van Hans van Hechten

Groei zwaarder, o loof,

Aan de druivenrank

Hier langs mijn venster omhoog.

Welt nog dichter op,

Dubbele bessen, en komt tot rijping

Sneller en glanzend voller!

Op u broedt de afscheidsblik van moeder zon.

Rondom u ruist de bevruchtende volheid

Van de lieflijke hemel.

U koelt de vriendelijke

en betoverende adem

van de maan.

En u wordt bedauwd, ach,

Door de uit deze ogen

Opwellende tranen

Van de eeuwig leven gevende liefde.

Noot