Ab Urbe Condita/Magistrati plebis
Uiterlijk
De tribuni en aediles plebis waren duidelijk onderscheiden van de andere ambtenaren. Zij waren ambtenaren van én voor het volk. Hun bevoegdheden waren dan ook erg toegespitst op zaken die het volk aanbelangden, terwijl de patricische ambten vooral naar buiten toe bevoegdheden hadden.
Later onder het principaat zou de princeps de tribunica potestas van de tribunus plebis toegekend krijgen, wat aantoont hoezeer dit ambt intussen verankerd was in de Romeinse politiek.
Antieke bronnen
[bewerken]- Livius, II 56.2; IV 25.11.
- Tacitus, Annales XI 24.7.
Verder lezen
[bewerken]- J. Cels-Saint-Hilaire, L'enjeu des sécessions de la plèbe, in MEFRA 102 (1990), pp. 723-765.
- M. Humbert, Le tribunat de la plèbe et le tribunal du peuple: remarques sur l'histoire de la provocatio ad populum, in MEFRA 100 (1988), pp. 431-503.