Oudgrieks/Blok 1/1-Grammatica: het werkwoord

Uit Wikibooks

-- Inleiding --

-- Basiscursus --

  1. Inleiding
  2. Een korte geschiedenis
    1. De Donkere Eeuwen
    2. Een bloei van beschaving
    3. Oorlogen en conflicten
    4. De Klassieke Periode
    5. Alexander de Grote en de Hellenistische Periode
  3. Blok 1
  4. Blok 2
  5. Blok 3
  6. Blok 4
  7. Blok 5
  8. Blok 6
  9. Samenvatting
  10. Afsluiting

-- Taaloverzicht --

  1. Klankleer
    1. Alfabet
  2. Vormleer
    1. Lidwoorden
    2. Zelfstandige naamwoorden
    3. Adjectieven
    4. Bijvoeglijke naamwoorden
    5. Werkwoorden
    6. Voornaamwoorden
    7. Bijwoorden
    8. Telwoorden
  3. Syntaxis
    1. De zin

-- Woordenlijst --


Griekse werkwoorden zijn, anders dan in het Nederlands, met ingesloten onderwerp. Een Nederlander zou bijvoorbeeld niet kunnen zeggen: "komt", een Griek wel. Er kan in het Grieks echter wel een onderwerp zijn, dat staat dan in de nominativus. Sommige werkwoorden hebben nog een extra woord nodig, dat staat dan in een bepaalde naamval. Dat is meestal een genitivus/dativus, maar kan ook accusativus zijn.

Griekse werkwoorden kennen meestal drie vormen: een actieve, een mediale en een passieve:

  1. Actieve vorm
  2. Mediale vorm: zit meestal tussen actief en passief in (ik word gedragen). Het komt soms overeen met ons wederkerend werkwoord (Ik was me, jij wast je), dergelijke werkwoorden worden dan ook wel mediale werkwoorden genoemd omdat ze geen actieve vorm kennen.
  3. Passieve vorm

Het Griekse werkwoord is een belangrijk onderdeel van de zin en een uitgebreid onderdeel van de taal. In de tekst kwam een aantal werkwoorden voor.


Het werkwoord zijn[bewerken]

Net als in het Nederlands is het werkwoord "zijn" in het Grieks onregelmatig. Dit is te zien aan het feit dat de woorden ἐστίν en εἰσίν niet eindigen op respectievelijk -ει en -ουσιν, terwijl het hier wel gaat om derde personen enkel- en meervoud.


enkelvoud meervoud
eerste
tweede
derde ἐστί(ν) εἰσί(ν)

*Net als bij de regelmatige werkwoordsuitgang voor de derde persoon, -ουσιν, vervalt vóór medeklinkers vaak de aan het eind van de uitgang van de vormen ἐστίν en εἰσίν


Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.