Zelf leren/Zelfbekwaamheid

Speels

Het concept van speels leren past als een fundamentele aanpak om aan te sluiten bij onze inherente zelfbekwaamheid. Vanaf de geboorte beschikken mensen over een natuurlijke neiging en bekwaamheid om te spelen, wat een cruciale rol speelt in onze ontwikkeling en leren. Door speels leren te integreren in educatieve processen, kunnen we deze intrinsieke motivatie en nieuwsgierigheid benutten om effectiever en met meer voldoening te leren.

Speels leren benadrukt het belang van plezier, nieuwsgierigheid, en ontdekking in het leerproces. Het ondersteunt zelfgestuurd leren door individuen de vrijheid en de hulpmiddelen te bieden om hun eigen leerervaringen te verkennen en vorm te geven. Deze benadering sluit nauw aan bij het concept van zelfbekwaamheid, waarbij het individu erkend wordt als een actieve deelnemer in zijn of haar eigen leerproces.

Het toepassen van speelse methoden in educatieve contexten kan variëren van gestructureerde spellen tot meer open, exploratieve activiteiten. In de context van speels leren is de rol van de gebruiker - de leerling - centraal. Het erkent de gebruiker niet alleen als een ontvanger van informatie, maar als een actieve deelnemer in het leerproces. Een specifiek voorbeeld van speels leren zijn leergames, die een combinatie bieden van entertainment en educatie. Ze zijn een effectief middel om zelfbekwaamheid te ondersteunen door het bieden van een interactieve leeromgeving.

De integratie van speels leren binnen het onderwijs is een krachtige strategie om de zelfbekwaamheid van leerlingen te bevorderen. Door aan te sluiten bij onze natuurlijke neiging tot spelen, kunnen we leerprocessen creëren die zowel boeiend als effectief zijn. Het stelt ons in staat om onze intrinsieke motivatie voor leren te ontdekken en te benutten, waardoor we een diepere betrokkenheid bij ons eigen leerproces ontwikkelen.

Verhalend

Verhalen vertellen is een intrinsiek deel van de menselijke ervaring, die ons op diepgaande wijze onderscheidt van andere levensvormen. Dit unieke aspect van mens-zijn wortelt in onze capaciteit voor complexe communicatie, creativiteit, en het vermogen tot abstract denken. Van jongs af aan tonen kinderen een natuurlijke liefde voor verhalen, een weerspiegeling van hoe ons brein voorgeprogrammeerd lijkt om verhalen te construeren, interpreteren en waarderen.

Verhalen vertellen is niet slechts een middel tot amusement; het is een fundamentele wijze waarop we de wereld om ons heen begrijpen en betekenis geven. In tegenstelling tot dieren, die kunnen communiceren via basis signalen en gedragingen, gebruiken mensen verhalen om complexe ideeën, emoties, en ervaringen over te dragen. Verhalen bieden een kader waarbinnen individuen hun eigen identiteit kunnen vormen en uitdrukken, gemeenschappelijke waarden kunnen delen, en cultureel erfgoed kunnen overdragen.

Kinderen worden aangetrokken door verhalen vanaf een zeer jonge leeftijd, waarbij ze niet alleen genieten van het luisteren ernaar, maar ook actief deelnemen aan het vertellen ervan. Deze vroege fascinatie is geen toeval; verhalen helpen kinderen de wereld te begrijpen, stimuleren hun verbeelding, en bevorderen taalontwikkeling. Door verhalen leren kinderen over oorzaak en gevolg, morele waarden, en sociale interacties, allemaal essentiële elementen voor hun ontwikkeling tot competente, empathische individuen.

Verhalend leren is een onderwijsstrategie die de natuurlijke menselijke liefde voor verhalen benut om leerprocessen te verrijken en te verdiepen. Deze benadering erkent dat verhalen niet alleen boeiend zijn, maar ook een krachtig middel voor kennisoverdracht en vaardigheidsontwikkeling. Door informatie en concepten in een verhalend kader te plaatsen, faciliteert verhalend leren een dieper begrip en een betere retentie van leerstof. Verhalend leren speelt in op onze aangeboren capaciteiten voor empathie, visuele verbeelding, en sequentieel redeneren. Door leerstof te verankeren in verhalen, worden abstracte concepten tastbaar en emotioneel resonant. Dit maakt het gemakkelijker voor lerenden om nieuwe informatie te integreren met bestaande kennis, wat leidt tot een meer holistisch begrip en toepassing van geleerde vaardigheden. Bovendien stimuleert verhalend leren de ontwikkeling van kritisch denken en creatieve probleemoplossing, vaardigheden die essentieel zijn in vrijwel elk domein van menselijke onderneming.

Natuurlijk

Zelf leren betekent aansluiten bij je eigen natuurlijke nieuwsgierigheid en natuurlijke manier van leren. Humanature is een voorbeeld van een vernieuwende benadering die via dat perspectief perfect aansluit bij de principes van zelf leren. Deze onderwijsvorm benadrukt het belang van een geïntegreerde, holistische kijk op kennis en leren, waarbij kunstmatige scheidslijnen tussen vakgebieden worden doorbroken en vakken zelfs worden opgeheven.

Zelf leren staat immers voor een onderwijsfilosofie die de wijsheid uit verschillende disciplines combineert om een dieper begrip van de menselijke natuur te bieden. Dit gebeurt op een manier die natuurlijk aanvoelt en direct aansluit bij onze intrinsieke interesses in plaats van gedirigeerd vanuit een vak. Door deze benadering worden leerlingen aangemoedigd om zelf - zonder sturing - verbanden te leggen tussen verschillende interessegebieden, wat leidt tot een rijker en meer samenhangend begrip van de eigen wereld.

Zelf leren bevordert een diepere verbinding met de buitenwereld en de natuur, waarbij wordt benadrukt dat zelf leren niet alleen binnen de vier muren van een klaslokaal plaatsvindt, maar juist ook in de interactie met onze natuurlijke omgeving. Het stelt leerlingen in staat om hun natuurlijke interesses te volgen en te leren van de wereld om hen heen op een manier die resonantie vindt met hun persoonlijke ervaringen en curiositeiten.

Deze natuurlijke benadering zorgt voor;

Curiositeit: Zelf leren speelt in op de natuurlijke nieuwsgierigheid van de mens, door leren te baseren op echte interesse en verwondering in plaats van opgelegde structuren. Dit stimuleert een diepgaande exploratie en begrip.
Holisme: Door de natuurlijke integratie van kennis uit diverse vakgebieden biedt zelf leren een holistisch begrip van complexe concepten, wat essentieel is voor een diepgaand begrip van de wereld en onszelf.
Betrokkenheid: Zelf leren benadrukt de rol van de natuurlijke wereld in het leerproces, waardoor leren niet alleen als een academische activiteit wordt gezien, maar als een levenslang proces dat overal kan plaatsvinden.
Verbinding: Door leren te verankeren in de natuurlijke wereld, bevordert zelf leren niet alleen kennis van de buitenwereld, maar ook een diepere verbinding met en waardering voor het milieu.