Naar inhoud springen

Wereldliteratuur/La Cité des Dames

Uit Wikibooks
Illustratie uit Le Livre de la Cité des Dames

(Livre de) La Cité des Dames (De Stad der Dames, 1405) is een belangrijk werk van Christine de Pizan, een van de eerste professionele vrouwelijke schrijvers in de geschiedenis. Dit werk, geschreven in het Middelfrans, is een waar manifest voor vrouwenrechten als reactie op de vrouwonvriendelijke aanvallen die gebruikelijk waren in de middeleeuwse literatuur van die tijd. La Cité des Dames is een baanbrekend werk van het feminisme en markeert een keerpunt in de manier van denken over de plaats van vrouwen in de samenleving. Christine de Pizan stelt zich een ideale stad voor, alleen bevolkt door deugdzame en illustere vrouwen. Met deze allegorie wil het het imago van vrouwen rehabiliteren en hun intelligentie, moed en vermogen om op alle gebieden uit te blinken demonstreren.

Inhoud

[bewerken]

Christine de Pizan ensceneert een allegorie waarin drie dames die Rede, Rechtvaardigheid en Gerechtigheid verpersoonlijken, aan hem verschijnen om hem te helpen een symbolische stad te bouwen, bevolkt door illustere en deugdzame vrouwen. Deze drie dames vertegenwoordigen essentiële waarden die Christine in staat stellen negatieve stereotypen en vooroordelen tegen vrouwen te deconstrueren.

Structuur

[bewerken]

Het boek is verdeeld in drie delen:

  1. Eerste deel: Christine, teleurgesteld door vrouwonvriendelijke teksten, ontmoet Lady Reason die haar onthult dat vrouwen ten onrechte worden belasterd en dat ze over veel intellectuele en morele kwaliteiten beschikken. Lady Reason helpt Christine bij het leggen van de fundamenten van de City of Ladies en rehabiliteert vrouwen als capabel tot onderwijs, wijsheid en geest.
  2. Tweede deel: Vrouwe Gerechtigheid neemt het over en nodigt Christine uit om de stadsmuren te bouwen. Ze haalt historische en mythologische voorbeelden aan van sterke en deugdzame vrouwen (zoals de koningin van Sheba, Penthesilea of Dido), waaruit blijkt dat vrouwen moedig, loyaal en rechtvaardig zijn.
  3. Derde deel: Met de hulp van Vrouwe Justitia voltooit Christine de bouw van de stad door er morele en religieuze deugden in op te nemen. Voorbeelden van heiligen en martelaren illustreren het vermogen van vrouwen om uit te blinken in deugd en vroomheid. Het boek eindigt met de uitnodiging aan alle deugdzame vrouwen om hun toevlucht te komen zoeken in deze symbolische stad, beschut tegen mannelijke laster.

Hoofdthema's

[bewerken]
  • Verdediging van vrouwen: Christine pakt seksistische stereotypen frontaal aan en stelt dat vrouwen een intellectuele, morele en spirituele waarde hebben die gelijk is aan die van mannen.
  • Onderwijs en vrouwelijk intellect: ze bekritiseert argumenten dat vrouwen niet in staat zouden zijn om te leren of te redeneren, en pleit voor het belang van onderwijs voor vrouwen.
  • Rehabilitatie van vrouwelijke figuren: het werk presenteert een galerij van voorbeeldige vrouwen, reëel en mythologisch, die aantonen dat vrouwen een essentiële rol hebben gespeeld in de geschiedenis, mythologie en religie.
  • Allegorie en utopie: De bouw van de Stad der Dames symboliseert een wereld waarin vrouwen worden erkend vanwege hun verdiensten en deugden, een utopie van rechtvaardigheid en gelijkheid
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.