Welsh/Alfabet

Het Welsh wordt geschreven in een variant van het Latijnse alfabet, dat werd aangepast aan de behoefte van het Welsh. Zo kent het Welsh de digrafen ch, dd, ff, ng, ll, ph, rh, th die als één letter beschouwd worden. Verder is het Welsche schrift fonetisch, wat betekent dat elke letter op dezelfde manier wordt uitgesproken.

• a: als in het Engelse part (lang) of als in hat (kort).
• b: als in het Nederlands
• c: altijd als een harde klank ("k")
• ch: als in het Duitse Bach
• d: als in het Nederlands
• e: als in het Engelse pale of als in well
• f: altijd als een "v"
• g: altijd als een harde g, zoals in het Engelse give
• ng: als in het Nederlands
• h: als in het Nederlands
• i: meestal als een lange klinker (mier) maar soms ook kort (winnen)
• l: als in het Engelse long
• ll: wordt uitgesproken door met de punt van de tong de voortanden aan te raken en lucht uit te blazen zonder keelklanken te maken.
• m: als in het Nederlands
• n: als in het Nederlands
• o: als in het Engelse door (lang) of als een korte o ("hop").
• p: als in het Nederlands
• ph: als een meer of minder geaspireerde f (vgl. pharmacy, front)
• r: als een lichte "rol-r"
• rh: als een combinatie van r en h
• s: als in het Engelse sort
• t: als in het Engelse tree
• th: als in het Engelse thorn en thought
• u: in het zuiden van Wales meer als de ee in weed, maar in het noorden meer als de i in win
• w: als de oo in het Engelse school of als die in look
• y: hetzelfde als de u, of "donker" zoals in het Engelse under.

Bron

• Speak Welsh, John Jones Publishing Ltd, 2007