Periodiek systeem/Geschiedenis
.jpeg)
Hennig Brand na de ontdekking van fosfor.
Elementenreeksen[bewerken]
| Element | Massa | |
| Calcium | 40,078 u | |
| Gemiddelde van Calcium en Barium = 88,5 u |
Strontium | 87,62 u |
| Barium | 137,327 u |
In 1817 merkte Johann Döbereiner op dat de atoommassa van het element strontium tussen dat van calcium en barium in lag (zie de tabel), en dat de drie elementen vergelijkbare, overeenkomstige eigenschappen vertoonden. Twaalf jaar later, in 1829, was er een aantal van dit soort rijtjes bekend. Samen met de halogenen chloor, broom en jodium en de alkalimetalen lithium, natrium en kalium werden het principe van deze reeksen bekend als de wet van de triaden(van het Griekse τριάς, drie). Het element uit het midden van een triade had eigenschappen die het gemiddelde waren van de twee buitenste elementen. Döbereiner deelde hiertoe dertig van de toen 53 bekende elementen in in dit soort triaden. Tevens kon hij met behulp van deze theorie bijvoorbeeld de atoommassa van broom voorspellen.
Deze kijk op de elementen werd erg populair. Tussen 1829 en 1858 ontdekten enkele wetenschappers dat de onderlinge relaties niet beperkt bleven tot triaden. Het element fluor werd bijvoorbeeld toegevoegd aan de halogenen, en vormde zo een viertal. Ook het rijtje van zuurstof kon tot vier worden uitgebreid: zuurstof, zwavel, seleen, telluur. De rij onder stikstof kon zelfs tot een rij van vijf elementen verlengd worden: stikstof, fosfor, arseen, antimoon, bismut.
