Periodiek systeem/Alkalimetalen, isotopen

Radiochemie van alkalimetalen^[1][bewerken]

Oer-isotopen^[2] van de alkalimetalen
Z	Alkalimetaal	Stabiel	Oer-isotopen^[2]	cursief: instabiel
				oneven-oneven-isotopen zijn roze
3	Lithium	2	—	${\ce {^{7}Li}}$	${\ce {^{6}Li}}$
11	Natrium	1	—	${\ce {^{23}Na}}$
19	Kalium	2	1	${\ce {^{39}K}}$	${\ce {^{41}K}}$	$^{40}K$
37	Rubidium	1	1	${\ce {^{85}Rb}}$	$^{87}Rb$
55	Cesium	1	—	${\ce {^{133}Cs}}$
87	Francium	—	—	Geen oer-isotopen^[2] $^{223}Fr$ is een radio-nuclide)
Radioactive: ⁴⁰K, t_1/2 1.25 × 10⁹ years; ⁸⁷Rb, t_1/2 4.9 × 10¹⁰ years; ²²³Fr, t_1/2 22.0 min.

Alle alkali-metalen hebben oneven atoomnummers, zodat de isotopen ervan ofwel tot het oneven-oneven type behoren (zowel het aantal protonen als het aantal neutronen is oneven), ofwel tot het oneven-even type (het aantal protonen nog steeds oneven, maar het aantal neutronen is nu even. De oneven-oneven nucleï hebben een even massagetal, de oneven-even juist een oneven massagetal. De oneven-oneven oer-isotopen zijn zeldzaam omdat de meeste ervan via ${\ce {\beta}}$ -verval overgaan in een even-even nucleus ( ${\ce {\beta}}$ -verval, het uitzenden van een elektron, heeft tot gevolg dat het aantal neutronen één daalt en dan dus even wordt terwijl het aantal protonen met één stijgt en dan dus ook even wordt).^[3] Tengevolge van de schaarste aan oneven-oneven nucleï zijn bijna alle oer-isotopen van de alkali-metalen van het type oneven-even De enige uitzonderingen zijn het stabiele isotoop van lithium ${\ce {^{6}Li}}$ , en ${\ce {^{40}K}}$ , een radionuclide met een lange halfwaarde tijd.

Van alle alkalimetalen, met uitzondering van lithium en cesium, zijn natuurlijk voorkomende radio-isotopen bekend:.

Natrium[bewerken]

Van natrium zijn de natuurlijke radioisotopen ${\ce {^{22}Na}}$ en ${\ce {^{24}Na}}$ . Zij ontstaan onder invloed van kosmische straling.^[4]

Kalium[bewerken]

Kalium heeft in ${\ce {^{40}K}}$ hebben beide een hoge halfwaardetijd en komen op basis daarvan in de natuur voor,^[5] al is de hoeveelheid van kalium-40 in natuurlijk kalium erg klein (0,012%),^[6] wat wel betekent dat natuurlijk kalium licht radioactief is. Deze eigenschap van kalium lag aan de basis voor de (onterechte) claim van de ontdekking van element 87 (francium) in 1925.^[7]^[8]

Bij een gegeven oneven massagetal kan maar een nuclide stabiel zijn tegenover ${\ce {\beta}}$ -verval. De kern vertegenwoordigt het massa-minimum op de isobar vn nucleï, en daarmee ook de hoogste bindingenergie per nucleon voor dat massagetal. De andere kernen zijn ten opzichte van deze kern niet stabiel als het op ${\ce {\beta}}$ -verval aankomt: het uitstoten van een elektron of positron levert energie. Deze energie wordt geleverd via de Einstein-relatie $E\ =\ mc^{2}$ . In de tabel en de grafiek hieronder is een en ander weergegeven voor de nuclides met een massa-getal van 39. ${\ce {^{39}K}}$ is hierin het energieminimum.

Exacte massa van nucliden met een massagetal van 39^[9]
Nuclide	Massa (u)	Verval	Product	${\ce {\delta}}$ Massa (u)	200
${\ce {^{39}Na}}$	39,07512	${\ce {\beta^{-}}}$ ^[10]	${\ce {^{39}Mg}}$	-
${\ce {^{39}Mg}}$		${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}Al}}$
${\ce {^{39}Al}}$	39,02217	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}Si}}$	-0,0197
${\ce {^{39}Si}}$	39,00249	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}P}}$	-0,0162
${\ce {^{39}P}}$	38,98629	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}S}}$	-0,0112
${\ce {^{39}S}}$	38,97513	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}Cl}}$	-0,0071
${\ce {^{39}Cl}}$	38,9680082	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}Ar}}$	-0,0037
${\ce {^{39}Ar}}$	38,964313	${\ce {\beta^{-}}}$	${\ce {^{39}K}}$	-0,0006
${\ce {^{39}K}}$	38,963706487	-	-
${\ce {^{39}Ca}}$	38,9707108	${\ce {\beta^{+}}}$	${\ce {^{39}K}}$	-0,0070	Hierboven: Exacte atomaire massa (u) als functie van het atoomnummer. Te zien is dat ${\ce {^{39}K}}$ het minimum in de curve is. Op dit punt is de bindingsenergie per nucleon maximaal en de kern stabiel.
${\ce {^{39}Sc}}$	38,98479	${\ce {\beta^{+}}}$	${\ce {^{39}Ca}}$	-0,0141
${\ce {^{39}Ti}}$	39,00161	${\ce {\beta^{+}}}$	${\ce {^{39}Sc}}$	-0,0168

Rubidium[bewerken]

Ook rubidium heeft met ${\ce {^{87}Rb}}$ een radio-isotoop met een dusdanig lange halfwaardetijd dat het natuurlijk voorkomt en zelfs 27,83% van natuurlijk voorkomend rubidium uitmaakt.^[11]

Cesium[bewerken]

Van cesium werd in het begin van de 20e eeuw ook gedacht dat het radioactief was,^[12]^[13] hoewel er momenteel geen natuurlijk voorkomende isotopen bekend zijn.^[5] ${\ce {^{137}Cs}}$ , met een halfwaardetijd van 30,17 jaar is een van de twee voornaamste splijtingsproducten (samen met ${\ce {^{90}Sr}}$ ) dat na een aantal jaren van afkoelen verantwoordelijk is voor het leeuwendeel van de radioactiviteit van verbruikte nucleaire brandstof. Tot meerdere honderden jaren na gebruik zal dat nog zo zijn. De nu nog aanwezige radioactiviteit in het gebied rond Tsjernobyl wordt ook voornamelijk door dit radionuclide veroorzaakt. Cesium-137 vervalt via hjoog-energetisch beta verval naar staiel barium-137:

{\ce {^{137}Cs\ \longrightarrow \ ^{137}Ba\ +\ e^{-}}}

${\ce {^{137}Cs}}$ is een sterke ${\ce {\gamma}}$ -straler en bezit een zeer kleine doorsnede voor neutron-vangst waardoor dat geen optie voor verwerking is en moet het gewoon de tijd krijgen om te vervallen.^[14] Cesium-137 is gebruikt in hydrologische stromingsstudies op dezelfde manier als tritium.^[15] Kleine hoeveelheden ${\ce {^{134}Cs}}$ en ${\ce {^{137}Cs}}$ zijn in de atmosfeer terecht gekomen bij bijna alle testen met atoomwapens en een aantal kernrampen, waarvanhet Goiânia-incident en Tsjernobyl de bekendste zijn. Vanaf 2005 vormt cesium-137 de voronaamste bron van radioactiviteit in de verboden zone rond Tsjernobyl.^[16] De chemische eigenschappen ervan, waadoor het veel eigenschappen met kalium deelt, maken het tot een van de meest problematische splijtingsproducten die bij de ramp ontstonden. Als alkalimetaal zijn al zijn zouten goed oplosbaar en verspreid het zich in het milieau. Biologisch wordt het door het spijsverteringkanaal behandeld als natrium in kalium en opgenomen in het lichaam.^[17]

Francium[bewerken]

Van francium zijn alle isotopen radioactief.^[5]

↑ Deze pagina is een bewerking van de paragraaf Alkali metal, Properties op de Engelstalige Wikipedia, naar de tekst op 20 juni 2023
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 Oer-isotopen zijn isotopen die al vanaf het ontstaan van de aarde deel uitmaken van de aarde. Dit zijn de 251 stabiele isotopen van de verschillende elementen plus 35 radio-nucluden met een dusdanig lange halveringstijd dat ondanks het radioactief verval er nog steeds een belangrijke hoeveelheid van de oorspronkelijke hoeveelheid aanwezig is.
↑ (2002) Handbook of Chemistry & Physics (88th) Uitgever: CRC ISBN 978-0-8493-0486-6
↑ Universal Nuclide Chart. Nucleonica. Institute for Transuranium Elements (2007–2012).
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Sonzogni, Alejandro. Interactive Chart of Nuclides. Brookhaven National Laboratory.
↑ Potassium-40. Human Health Fact Sheet. Argonne National Laboratory, Environmental Science Division (August 2005).
↑ Fontani, Marco (10 September 2005). "The Twilight of the Naturally-Occurring Elements: Moldavium (Ml), Sequanium (Sq) and Dor (Do)". International Conference on the History of Chemistry. Lisbon. pp. 1–8. Archived from the original on 24 February 2006. Retrieved 8 April 2007.
↑ Van der Krogt, Peter (10 January 2006). Francium. Elementymology & Elements Multidict.
↑ De gegevens zijn ontleend aan de pagina's "Isotopes of <element>" op de Engelstalige Wikipedia op 21 jun 2023.
↑ Dit radioactieve verval is energetisch gezien toegestaan, maar in de praktijk (juni 2023) nog niet waargenomen.
↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.) pag. 74, Oxford: Butterworth-Heinemann. ISBN: 978-0-08-037941-8
↑ Patton, I. Jocelyn; Waldbauer, L. J. (1926). The Radioactivity of the Alkali Metals. Chemical Reviews 3: 81–93. DOI: 10.1021/cr60009a003.
↑ McLennan, J. C.; Kennedy, W. T. (1908). On the radioactivity of potassium and other alkali metals. Philosophical Magazine 6 16 (93): 377–395. DOI: 10.1080/14786440908636519.
↑ National Institute of Standards and Technology (6 September 2009). Radionuclide Half-Life Measurements.
↑ Radioisotope Brief: Cesium-137 (Cs-137). U.S. National Center for Environmental Health
↑ (1988) The Radiological Accident in Goiânia Uitgever: IAEA
↑ (2002) Radionuclide and Radiation Protection Data Handbook 2002 (2nd) p. 114 Uitgever: Nuclear Technology Publishing ISBN 978-1-870965-87-3

[1] Deze pagina is een bewerking van de paragraaf Alkali metal, Properties op de Engelstalige Wikipedia, naar de tekst op 20 juni 2023

[oer-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 Oer-isotopen zijn isotopen die al vanaf het ontstaan van de aarde deel uitmaken van de aarde. Dit zijn de 251 stabiele isotopen van de verschillende elementen plus 35 radio-nucluden met een dusdanig lange halveringstijd dat ondanks het radioactief verval er nog steeds een belangrijke hoeveelheid van de oorspronkelijke hoeveelheid aanwezig is.

[Lide02-3] (2002) Handbook of Chemistry & Physics (88th) Uitgever: CRC ISBN 978-0-8493-0486-6

[4] Universal Nuclide Chart. Nucleonica. Institute for Transuranium Elements (2007–2012).

[nuclideschart-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Sonzogni, Alejandro. Interactive Chart of Nuclides. Brookhaven National Laboratory.

[6] Potassium-40. Human Health Fact Sheet. Argonne National Laboratory, Environmental Science Division (August 2005).

[fontani-7] Fontani, Marco (10 September 2005). "The Twilight of the Naturally-Occurring Elements: Moldavium (Ml), Sequanium (Sq) and Dor (Do)". International Conference on the History of Chemistry. Lisbon. pp. 1–8. Archived from the original on 24 February 2006. Retrieved 8 April 2007.

[vanderkrogt-Fr-8] Van der Krogt, Peter (10 January 2006). Francium. Elementymology & Elements Multidict.

[9] De gegevens zijn ontleend aan de pagina's "Isotopes of <element>" op de Engelstalige Wikipedia op 21 jun 2023.

[10] Dit radioactieve verval is energetisch gezien toegestaan, maar in de praktijk (juni 2023) nog niet waargenomen.

[Greenwood&Earnshaw_74-11] Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.) pag. 74, Oxford: Butterworth-Heinemann. ISBN: 978-0-08-037941-8

[Patt1926-12] Patton, I. Jocelyn; Waldbauer, L. J. (1926). The Radioactivity of the Alkali Metals. Chemical Reviews 3: 81–93. DOI: 10.1021/cr60009a003.

[Kenn1908-13] McLennan, J. C.; Kennedy, W. T. (1908). On the radioactivity of potassium and other alkali metals. Philosophical Magazine 6 16 (93): 377–395. DOI: 10.1080/14786440908636519.

[Cs-137-14] National Institute of Standards and Technology (6 September 2009). Radionuclide Half-Life Measurements.

[15] Radioisotope Brief: Cesium-137 (Cs-137). U.S. National Center for Environmental Health

[IAEA-16] (1988) The Radiological Accident in Goiânia Uitgever: IAEA

[RPD-17] (2002) Radionuclide and Radiation Protection Data Handbook 2002 (2nd) p. 114 Uitgever: Nuclear Technology Publishing ISBN 978-1-870965-87-3

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

Radiochemie van alkalimetalen[1][bewerken]