Gender en diversiteit/Transgender personen

Het woord transgender is nog relatief nieuw, waardoor het in verhouding nog niet veel voorkomt in de literatuur. Vroeger sprak men over travestie en over transseksuele personen, maar men was het erover eens dat dat weer hokjes waren, die te weinig variatie konden uitdrukken. Het woord transgender werd initieel gebruikt voor een "tussenvorm" van personen tussen travestie en transseksualiteit in, maar wordt nu gebruikt als parapluterm voor alle personen met een genderidentiteit of genderexpressie die "afwijkt van de norm". Op die manier kan het woord eindelijk de enorme diversiteit vatten die er is qua genderexpressie.

Met afwijken van de norm bedoelen we afwijkend van wat de meeste mensen beschouwen als de norm. In feite is het niet zo dat de meeste mensen simpelweg "juist" zitten in het man of vrouw hokje, en die paar andere die dat net doen de "afwijkingen" zijn. Het is andersom: de hokjes zijn door de maatschappij gecreëerde ficties, en veel meer mensen hebben daar last van dan men denkt. Een groot aantal is zich daarvan niet bewust, een kleiner aantal wel maar verbergt dit en probeert zich aan te passen en te comformeren aan het "ideaal" van de man of de vrouw. Het is iets dat je niet merkt, tot je er last van hebt. Net zoals bijvoorbeeld een te drukke, gestresste maatschappij, waarin mensen meedraaien zonder er echt bewust van te zijn, tot ze uitgeput zijn of moeten stoppen vanwege stress.

Gedwongen hokjesdenken

Sinds de theorieën van Judith Butler beschouwen veel mensen Gender eerder als iets wat je doet, dan als iets wat je bent. Eerder dan een vaststaande identiteit kijkt men naar de expressie en reproductie van gender.

Vandaar ook deze stelling: er zou veel meer genderdiversiteit zijn als onze maatschappij daar meer voor openstond. Het is niet alleen zo dat mensen zich op een bepaalde manier voelen en dat niet kunnen uiten. Het is ook zo dat het heel vele moeite kost om buiten de aanvaarde hokjes te leven, waardoor veel mensen in een hokje kruipen: ze dwingen zich er acceptabel uit te zien en ze dwingen ook hun geest om dit nieuwe hokje te aanvaarden. Dat dit tot frustraties lijdt is duidelijk.

Onze maatschappij reproduceert maatschappelijk aanvaardbare concepten en onderdrukt zaken die buiten de aanvaardbare denkkaders vallen. Hierdoor wordt diversiteit niet alleen onderdrukt, er is ook minder diversiteit.

(Zie ook: het concept van hegemonie (nog uitwerken)).