Elektronica/Netwerken oplossen/Superpositie

De wet van Ohm beschrijft het lineaire verband tussen spanning en stroom; de evenredigheidsconstante is hier de weerstand, resp. bij uitbreiding tot wisselspanningen en -stromen, de impedantie.

In de netwerkanalyse gebruikt men het superpositiebeginsel als vereenvoudigde methode om ingewikkelde lineaire elektrische of elektronische netwerken (schakelingen) met verschillende spannings- en/of stroombronnen door te rekenen. Volgens dit superpositiebeginsel kan de berekening voor elke bron afzonderlijk worden verricht, waarbij de andere spannings- en stroombronnen worden vervangen door hun respectievelijke inwendige weerstand (zie ook Stelling van Norton en Stelling van Thévenin). Tenslotte worden de resultaten van de berekeningen voor de verschillende bronnen opgeteld (gesuperponeerd) met behoud van de juiste plus- en mintekens.

Oorspronkelijk werd dit superpositiebeginsel geformuleerd voor gelijkspanning en gelijkstroom. Worden wisselspanningen en -stromen echter als complexe grootheden beschreven, dan kan dezelfde berekeningswijze ook hier worden gehanteerd. Door gebruik te maken van operatorenrekening en Laplacetransformaties, is deze methode ook voor willekeurige signaalvormen toepasbaar. Algemene voorwaarde voor superpositie is echter dat de schakeling alleen lineaire componenten bevat, en dat de signalen (ook na superpositie) klein genoeg blijven om niet-lineariteiten te kunnen verwaarlozen.