Cursus noten lezen/De akkoorden

Uit Wikibooks

In de muziek zijn er twee duidelijk verschillende soorten. De ene is de melodie, een eenstemmige reeks van opeenvolgende tonen. De andere is de begeleiding, vaak opgebouwd uit meerdere tonen tegelijkertijd, dus akkoorden die op verschillende manieren kunnen worden bespeeld. De meeste akkoorden bestaan uit drie tonen, maar kunnen ook uit vier tonen bestaan, gelijktijdig (harmonisch akkoord) of los van elkaar (gebroken akkoord, arpeggio) gespeeld.

Drieklank akkoorden[bewerken]

De meeste akkoorden zijn net als de toonladders in te delen in meerdere stemmingen. De majeur, ook wel 'groot', heeft de grondtoon, de grote terts en de reine kwint: C E G (C) De mineur, ook wel 'klein', heeft de grondtoon, de kleine terts en de reine kwint: C Es G (Cm) De verminderde heeft de grondtoon, de kleine terts en de verminderde kwint: C Es Ges (Cdim) De overmatige heeft de grondtoon, de grote terts en de overmatige kwint: C E Gis (C+5, C+) Daarnaast zijn er ook drieklanken waarin de terts wordt vervangen door een andere noot: Sus twee: grondtoon, grote secunde, reine kwint: C D G (Csus2, C2) Sus vier: grondtoon, reine kwart, reine kwint: C F G (Csus4, C4)

Omkeringen[bewerken]

Een akkoord kan in verschillende volgorden gespeeld kan worden, zogenoemde omkeringen.

  • Grondligging: De onderste toon is de grondtoon (C E G)
  • 1e omkering: De grondtoon wordt een octaaf verhoogd, waardoor de eerste toon de terts is (E G c)
  • 2e omkering: De grondtoon en de terts worden een octaaf verhoogd, waarmee de kwint de onderste toon wordt. (G c e)
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.