Bitcoin voor beginners

Uit Wikibooks

Bitcoin, waarschijnlijk ken je het als een ding waar je volgens je slimme neefje in zou moeten stappen om snel rijk te worden. Maar is dat wel zo verstandig? En wat is een bitcoin eigenlijk?

Wat is een bitcoin[bewerken]

Het is een soort virtuele valuta die cryptografie gebruikt, een cryptovaluta. Een bitcoin is een stukje code wat je op kan slaan op je computer, een USB-stick of eventueel zelfs uitgeprint op papier. Dat laatste ziet er dan uit als één grote letterbrij. Er zijn geen tastbare munten, de afbeeldingen die je wel eens ziet van bitcoins zijn geen echte bitcoins. Er zijn wel mensen die een uitgeprinte code voor een bitcoin in een fysieke munt hebben verwerkt, maar de fysieke munt is in dat geval niet meer dan een verpakking voor de code. De bitcoin was de eerste van zijn soort die de blockchain techniek gebruikt.

Geschiedenis[bewerken]

Al in 1998 beschreef Wei Dai op de cypherpunks-mailinglist het concept van een virtuele munt, maar het zou nog tot 2009 duren voor de eerste implementatie daarvan het daglicht zou zien. Satoshi Nakamoto maakte de eerste bitcoinsoftware openbaar en gaf daarbij ook direct de broncode, evenals toestemming om die aan te passen en kosteloos te verspreiden. De broncode van software is een soort blauwdruk. Met de broncode kan je het programma veranderen, doorgronden en vertalen zodat het op allerlei verschillende computerchips kan draaien. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een laptop en een telefoon: zonder de broncode kan het heel lastig of zelfs onmogelijk zijn om een programma dat op de laptop staat te laten werken op de telefoon. Vele duizenden programmeurs gingen aan de slag met de broncode, ze lieten bitcoin op allerlei systemen draaien en maakten vele varianten zoals de Litecoin, de Gulden en de Dogecoin. De Gulden is bedacht door een Nederlander als munt die geschikter zou moeten zijn voor consumenten onderling. De Dogecoin is een "grapmunt", gebaseerd op een running gag op internet (een zogeheten meme) rond een foto van een Shiba. (Japans hondenras) De munt was bewust en openlijk zo ontworpen dat deze onmiddellijk onderhevig zou zijn aan hyperinflatie. Desondanks had de virtuele munt in nog geen twee maanden tijd een marktwaarde van 44 miljoen euro. Voor zover er toen nog iemand twijfelde: de gekte was begonnen.

Manieren om de blockchain uit te leggen[bewerken]

Opmerking vooraf[bewerken]

De blockchain is een abstract concept. Het probleem met het uitleggen ervan is dat het noodzakelijk is om een afweging te maken tussen een accurate weergave van wat de blockchain precies is en een begrijpelijke uitleg.

Simpel gezegd: hoe accurater de uitleg is, hoe onbegrijpelijker de uitleg is.

Daarom volgen er nu twee metaforen om de blockchain uit te leggen. De eerste metafoor gaat uit van kabouters die een spel spelen. Die uitleg is goed te begrijpen en geeft een goed idee van waar een blockchain voor gebruikt kan worden, maar de technische details zijn geen geheel correcte weergave van de werkelijkheid. De tweede uitleg gebruikt bloemen en kabouters. Die uitleg is iets minder overzichtelijk maar de technische details zijn een betere weergave van de werkelijkheid.

Beide metaforen gaan vooral in op de blockchain variant zoals gebruikt in de bitcoin.

Kabouters die een spel spelen (de begrijpelijke metafoor)[bewerken]

Er zijn eindeloos veel kabouters. Die gaan samen een spel spelen: Coinbouter. De regels zijn als volgt:

Een van de kabouters gaat met gestrekte arm staan en geeft een puzzel aan alle andere kabouters. De eerste kabouter die de puzzel oplost gaat ook met gestrekte armen staan en mag de hand van de eerste kabouter vasthouden. De kabouter die deze puzzel heeft opgelost verzint een nieuwe puzzel voor de andere kabouters. De eerste die die puzzel oplost mag weer de hand van deze kabouter vastpakken, enzovoort. Zo maken ze samen een ketting. (chain) Als een kabouter nog geen onderdeel is van de ketting en liever een andere ketting wil maken is het toegestaan om de arm van een kabouter uit de ketting vast te pakken wiens puzzel al opgelost is. Deze kabouter kan dan zelf een nieuwe puzzel verzinnen en de overige kabouters kunnen zelf kiezen of ze bij deze nieuwe ketting aan willen sluiten of mee blijven doen met de bestaande ketting. Kabouters die kiezen voor zo'n afgetakte ketting mogen niet meer praten met de kabouters in de hoofdketting. Omgekeerd ook niet trouwens. Stel dat een kabouter graag een bericht in de ketting wil zetten. Dat kan door post-it's op zijn muts te plakken en een puzzel op te lossen. Op zo'n post-it kan bijvoorbeeld de boodschap "Kabouter Gwen krijgt 2 Kaboutercoins van Dennis" staan. Maar wat als de kabouter geen zin heeft om te proberen één van de puzzels op te lossen? Dan is het mogelijk om de andere kabouters te vragen of ze de post-it op hun muts willen plakken wanneer ze een puzzel oplossen. De meeste kabouters zijn daar op zich best voor te porren, maar daar moet wel een vergoeding tegenover staan. De blockchain is dus niet gratis: als je er een bericht op wil zetten moet je een puzzel oplossen (wat moeite kost) of een vergoeding betalen aan iemand anders die een puzzel oplost en jouw bericht voor je meeneemt.

Als je de hele ketting afgaat kan je precies zien wie wanneer hoeveel munten heeft gekregen en kan je dus ook altijd weer het het saldo van alle kabouters uitrekenen.

Bloemen en kabouters (de iets complexere metafoor)[bewerken]

Kabouters gebruiken geen munten om elkaar te betalen. In plaats daarvan planten ze bloemen (coins) voor elkaar als blijk van waardering en om te betalen voor goederen en diensten. Maar deze (nooit verwelkende) bloemen mogen ze niet zomaar overal planten: alleen in speciaal daarvoor gemaakte vierkante tuintjes (gegevensblokken) waar na aanleg geen nieuwe bloemen meer in geplant mogen worden. En alle bloemen moeten geplant worden door een per tuintje aangewezen tuinier. Aan iedere bloem maken ze een kaartje vast waarop staat voor wie de bloem is. De kabouters kunnen bloemen die ze gekregen hebben uit bestaande tuintjes halen, van een nieuw naamkaartje voorzien en ze in een nieuw tuintje planten. Ieder nieuw aangelegd tuintje moet altijd strak tegen het vorige tuintje aanliggen, anders past het niet in het bestemmingsplan van de kabouters. (eisen die de bitcoinsoftware stelt aan gegevensblokken)

Behalve hele bloemen kunnen ze ook een naamkaartjes bevestigen op een enkel bloemblaadje of zelfs een klein stukje daarvan. (opgedeelde coin)

Het aanleggen van een tuintje is echter niet zo eenvoudig. Eerst geven alle kabouters die een bloem willen laten herplanten (een transactie willen doen) aan uit welke tuin(tjes) ze bloemen willen herplanten, hoeveel en voor wie ze dan moeten worden. De bloemen moeten in nette rijtjes staan die mooi aansluiten op het vorige tuintje. Alle bloemen moeten op volgorde van de kleuren van de regenboog staan èn de bloemen aan de zijde die aansluit op het vorige tuintje moeten op het naamkaartje een naam hebben staan die met dezelfde letter begint als de kleur van de aangrenzende bloem in het vorige tuintje. Bijvoorbeeld Rebecca - Rood, in de metafoor is dit de hash van het vorige blok.

Dat is dus flinke puzzelen (minen) voor de kabouters om een tuintje te ontwerpen dat aan al die eisen voldoet. Als een kabouter een volgorde denkt te hebben gevonden die aan alle eisen voldoet dan controleren de andere kabouters dat. Is het inderdaad juist, dan mag die kabouter het nieuwe tuintje aanleggen. (het block minen) Tijdens het aanleggen groeien daar op dat moment ook vanzelf éénmalig een paar nieuwe bloemen waar de tuinierende kabouter naamkaartjes met de eigen naam op kan bevestigen. De kabouters die graag een bloem herplant wilden zien halen meestal één blaadje van de bloem af en leggen dat los naast de bloem. De tuinier kan ook daar het eigen naamkaartje op bevestigen, als beloning voor het herplanten. Het losmaken van een blaadje is niet verplicht. Maar als er geen los blaadje kan de tuinier zomaar weigeren om de bloem te herplanten. Voor niets gaat de zon op.

Een aantal kadasterkabouters (clients die behalve hun eigen wallet(s) de volledige blockchain opslaan) leggen ook nog nauwkeurig op papier vast welke tuintjes, bloemen, blaadjes en naamkaartjes er allemaal zijn. Wanneer een kabouter een bloem herplant kunnen ze altijd controleren of daar niet mee is gesjoemeld. Veel kabouters bewaren alleen de gegevens van de tuintjes waar ze zelf bloemen hebben. (clients die hun eigen wallet(s) en een gedeelte van de blockchain opslaan) Dat is meestal voldoende, maar ze zijn er wel van afhankelijk dat er voldoende kadasterkabouters zijn om toch herplantingen te kunnen controleren wanneer dat nodig is. Er zijn ook kabouters die niets bewaren maar wel hun eigen naam op de naamkaartjes hebben staan. (client met alleen een wallet) Ze kunnen zelf niet zoveel controleren, maar de bloemen staan veilig op hun eigen naam. Tenslotte zijn er nog de luie kabouters: die hebben niet hun eigen naam op de naamkaartjes staan, maar laten dat door een andere kabouter regelen. (bitcoins gekocht met een account op een website die niets op het systeem van de gebruiker opslaat) Als de kabouter die ze hun bloemenzaken in beheer hebben gegeven de benen neemt zijn ze alles kwijt.

Aantekeningen bij de "bloemen en kabouters" metafoor"[bewerken]

Een gegevensblok is in deze metafoor hetzelfde als een block. Een aantal zaken zoals afgesplitste blokken zijn bewust weggelaten. Daarnaast kunnen in werkelijkheid eenmaal gecreëerde blokken (tuinen) naderhand niet meer aangepast worden. In nieuwe blokken (tuinen) kan in werkelijkheid aangegeven worden dat een bitcoin (bloem) die men bezit voortaan het eigendom van iemand anders is. De bitcoin zelf blijft na zijn schepping altijd in hetzelfde blok zitten. Om de metafoor niet al te abstract te maken worden de bloemen hierin herplant.

Begrepen, snel rijk worden dus! Toch?[bewerken]

Nee, net zo min als aandelen een middel zijn om snel rijk te worden. Uiteraard: wie in 1992 aandelen Microsoft heeft gekocht, 10 jaar later aandelen van Google en de afgelopen 70 jaar dividend heeft getrokken van aandelen Shell zit er warmpjes bij. Maar niet iedereen heet Warren Buffett. En juist hij is lange tijd wars geweest van investeringen in technologiebedrijven, Google en Microsoft heeft hij niet gekocht. Niemand weet wat bitcoin in de toekomst gaat doen. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat op den duur er een andere virtuele munt komt die zoveel beter is dan de bitcoin dat mensen hun bitcoins gaan omwisselen voor die nieuwe munt. Op dat moment zou de koers van de bitcoin enorm kunnen kelderen.

Universeel beleggingsadvies: investeer niet in producten of bedrijven die je zelf niet begrijpt.

Maar als iedereen nu bitcoins koopt dan worden we allemaal rijk, toch? En dan is ook meteen het wereldwijde armoedeprobleem opgelost. Nou, nee dus. Op het moment dat de investeringen in een bepaalde techniek of een bedrijf groter zijn dan het daadwerkelijke vertrouwen en/of toekomstige potentieel, is het resultaat een bubbel. Denk maar aan de tulpenmanie of de internetbubbel van eind jaren negentig van de 20e eeuw.

Hoe kom ik aan bitcoins?[bewerken]

Er zijn verschillende manieren. De bitcoin is ontworpen om gedolven te kunnen worden, mining in het Engels. Deze vergelijking slaat op de analogie met het delven van bijvoorbeeld goud of zilver. Om goud te delven moet je heel veel grond doorzoeken/filteren om een beetje goud te vinden. Om een bitcoin te delven moet je een computer heel heel codes laten proberen tot je er eentje hebt gevonden die wiskundig op een bepaalde manier aansluit op de laatst gevonden code. Vroeger zette men daarvoor gewoon de processor in hun eigen computer aan het werk. De moeilijkheidsgraad van het vinden van een passende code past zich echter automatisch aan aan de snelheid waarmee passende codes gevonden worden zodat er ongeveer iedere 10 minuten een nieuwe code gevonden zal worden. Wanneer heel veel mensen de code zoeken zal deze sneller gevonden worden en zal de moeilijkheidsgraad voor volgende code verhoogd worden. Later werden videokaarten ingezet die de parallelle berekeningen voor het vinden van een bitcoin sneller uit kunnen voeren dan processors.

De videokaarten werden weer opgevolgd door chips die speciaal werden ontworpen voor de berekeningen die nodig zijn om bitcoins te delven. Systemen die bitcoins en andere cryptovaluta delven gebruiken wereldwijd enorm veel energie. Eind 2017 bedroeg het geraamde jaarverbruik van Bitcoin en Bitcoin Cash samen ruim 32 TWh[1] (een vermogen van 4 GW), wat ongeveer overeenstemde met het elektriciteitsverbruik van een geïndustrialiseerd land als Denemarken.[2]

Andere methoden om aan bitcoins te komen zijn er ook. Je kan erin handelen, wanneer je iets verkoopt of je diensten aanbiedt zou je bitcoins als betaling kunnen accepteren. Je kan bitcoins ook gewoon kopen met traditionele valuta, dan koop je bitcoins en reken je af met bijvoorbeeld iDeal of een bankoverschrijving.

  1. Bitcoin's current estimated annual electricity consumption, Digiconomist (bezocht 13 december 2017)
  2. Bizar energieverbruik bitcoin lijkt onhoudbaar
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.