Beroemde jazzmuzikanten/Charlie Christian
| Anecdote
(Uit "Jazz anecdotes" van Bill Crow) Toen er bij het orkest van Benny Goodman een plaats vrijkwam voor een gitarist ging Charlie Christian er naartoe. Om hem eens goed op het rooster te leggen koos Goodman een West Coast- song uit waarvan hij vrij zeker was dat Charlie hem niet kende: 'Rose Room.' Charlie bleek echter te beschikken over 'oren als antennes'. Hij hoefde de melodie en de opeenvolging van akkoorden slechts één keer te horen en hij was klaar om vijfentwintig chorussen te spelen, de ene al inventiever dan de andere. Dat gebeurde ook: Benny Goodman speelde enkele maten op zijn klarinet, Lionel Hampton antwoordde hem, waarna Charlie Christian losbarstte in verbazingwekkende gitaarsolo's. Het duurde niet lang of het publiek was wild enthousiast. Het orkest speelde 'Rose Room' voor meer dan drie kwartier en Goodman werd na afloop onthaald op een applaus zoals hij zelden had meegemaakt... |
Charles Henry Christian (Bonham (Texas), 29 juli 1916 - New York City, 2 maart 1942) was een Amerikaans swing- en bebop-jazzgitarist die algemeen beschouwd wordt als de belangrijkste vroege pionier van de elektrische gitaar.
Charlie Chrstian is ook de sleutelfiguur bij de ontwikkeling van bebop, cool en moderne jazz. Heel wat critici zijn van mening dat hij de verbinding vormt tussen hot jazz en moderne jazz. Zijn invloed op de jazz, en met name op latere jazzgitaristen, was enorm. Het is helemaal niet overdreven om te beweren dat er jazz is vóór Charlie Christian en jazz na Charlie Christian.
Biografie
[bewerken]Christian was geboren in Bonham, Texas, maar zijn gezin verhuisde naar Oklahoma City in Oklahoma toen hij nog erg jong was. Zijn beide ouders waren muzikanten en hij had ook twee broers: Edward, geboren in 1906 en Clarence, geboren in 1911. De drie broers kregen muzikaal onderricht van hun vader Clarence Henry Christian. De oudste broer Edward werd echter blind na een koortsaanval, zodat de twee anderen samen met hun vader begonnen op te treden als straatartiesten om wat bij te verdienen. Hun voorkeur ging daarbij uit naar de rijkere wijken waar ze voor geld of voor goederen muziek speelden. Toen Charles oud genoeg was danste hij mee op de muziek, later leerde hij gitaar spelen. Toen zijn vader stierf erfde hij ook meteen op twaalfjarige leeftijd diens instrumenten. In de Douglas School van Oklahoma City werd hij verder aangemoedigd door zijn lesgever Zelia Breaux. Charles wilde eigenlijk tenorsaxofoon spelen in het schoolorkest, maar zij drong erop aan dat hij trompet moest proberen. Ervan overtuigd dat trompet slecht was voor zijn lip, gaf hij muziek op en koos voor baseball waarin hij uitblonk.
In 1978 vertelde Clarence Christian in een interview dat zijn broer Edward in de jaren 1920 en 1930 een band leidde als pianist, en dat hij daarbij een wankele relatie had had met trompettist James Simpson. Om de arrogante Edward op zijn nummer te zetten besloot de trompettist om de jonge Charles tot jazzgitarist om te laten scholen door gitarist Bigfoot Ralph Hamilton. Ze leerden hem op drie nummers soleren: "Rose Room," "Tea for Two," en "Sweet Georgia Brown." Tijdens een jamsessie liet hij Charles met zijn gitaar op het podium en Edward geloofde zijn oren niet. Spoedig daarop trad Charles op in de buurt en in het midwesten tot in North Dakota en Minnesota. Tegen 1936 speelde hij elektrische gitaar en werd een lokale beroemdheid door met heel wat grote namen samen te werken zoals Benny Goodman, Teddy Wilson en Art Tatum. Het was Mary Lou Williams, pianiste van Andy Kirk and His Clouds of Joy, die hem introduceerde hem bij John Hammond.