Bekende filosofen uit de geschiedenis/Harriet Taylor Mill
Harriet Taylor Mill (geboren als Harriet Hardy) (1807 – 1858) was een filosofe en verdedigster van vrouwenrechten. Ze liet niet zo veel werken na, maar leeft vooral verder in de herinnering omwille van de zeer ingrijpende invloed die ze had op haar tweede echtgenoot, de filosoof John Stuart Mill.
Harriet Hardy huwde met haar eerste echtgenoot John Taylor in 1826, toen ze nog maar pas 18 was. Met hem kreeg ze drie kinderen: Herbert, Algernon en Helen. In 1830 ontmoette ze haar toekomstige echtgenoot John Stuart Mill; ze werd aan hem voorgesteld door de voorzitter van de Unitarian congregation (Unitaristische congregatie). John Stuart en zij werden heel hechte vrienden en waarschijnlijk ook geliefden terwijl Harriet nog getrouwd was met John Taylor.
In 1833 leefde ze gescheiden van haar man in een aparte woning, samen met haar dochter, terwijl de vader de hoede kreeg over de twee jongens. Nadat Taylor in 1849 was gestorven, wachtten Harriet en John Stuart Mill nog twee jaar alvorens in 1851 te trouwen. Ze waren op dat ogenblik al 21 jaar vrienden.
John Stuart Mill noemt haar een waardevolle medewerkster aan veel van zijn boeken, in het bijzonder haar bijdrage aan On Liberty. Harriet was daarnaast zelf auteur van eigen werken, waaronder The Enfranchisement of Women, dat in 1851 verscheen. Veel van de ideeën die ze in dit werk naar voor bracht, zou J.S. Mill verder ontwikkelen in The Subjection of Women, dat zeven jaar na haar dood werd gepubliceerd.
Harriet Taylor Mill stierf op 3 november 1858 in Avignon, na een ernstige longontsteking als gevolg van tuberculose. John Stuart Mill, die haar erg apprecieerde, schreef over haar:
| « Was ik maar in staat om aan de wereld ook maar de helft van de grootse gedachten en nobele gevoelens die nu in haar graf rusten mee te delen, dan zou dit een waardevoller bijdrage zijn dan alles wat ik nog zal schrijven zonder de steun en de hulp van haar ongeëvenaarde wijsheid. » | |
(Were I but capable of interpreting to the world one half the great thoughts and noble feelings which are buried in her grave, I should be the medium of a greater benefit to it, than is ever likely to arise from anything that I can write, unprompted and unassisted by her all but unrivalled wisdom.)
|