Stel dat we een groep hebben en een deelgroep , we kunnen dan de verzameling van de (linker) nevenklassen van bekijken, we noteren dit . We geven een voorbeeld:
Neem , dan vinden we de volgende verschillende verzamelingen:
Stel nu dat we op deze verzamelingen een nieuwe bewerking kunnen definiëren zodat we de verzamelingen als groepen kunnen zien. We moeten dus een bewerking vinden. Het ligt voor de hand dat we de bewerking willen gebruiken. Als we dit willen definiëren, dan moeten we zorgen dat het goed gedefinieerd is. De bewerking gebeurt namelijk tussen twee nevenklassen maar het uitwerken van die bewerking doe je met twee representanten van die nevenklassen, zou het niet kunnen zijn dat we een ander resultaat bekomen als we andere representanten nemen? We kijken naar een voorbeeld:
Neem het voorbeeld van hierboven met en doe de volgende berekeningen:
We zien dus dat, hoewel en gelijk zijn, hun product niet gelijk is. We kunnen dus niet zomaar definiëren wat we willen definiëren. De volgende vraag die we ons dan stellen is: Wanneer is de bewerking onafhankelijk van de representant?
Wat moet gelden om een goede definitie te krijgen? Stel dat (dus is ) en (dus is ), dan moet
We zouden met andere woorden graag hebben dat
Als abels is, dan geldt dit zeker want dan is
en dus is .
We zien echter dat commutativiteit niet nodig is, het is voldoende als we kunnen schrijven als voor een zekere want dan is
en hebben we onze gevonden.
Nog een andere manier van schrijven: het is voldoende dat
Stelling:
Stelling:
Neem een groep en , dan geldt:
- is een groep met
- Als commutatief is, dan is ook commutatief.
Terminologie: noemen we de quotiëntgroep van modulo
- Als abels is, dan is iedere deelgroep een normaaldeler. We nemen bijvoorbeeld als groep , dan is de deelgroep
een normaaldeler. De quotientgroep is dan
We zien dat en dus hebben we in feite niets nieuws gevonden.
- want
We hebben dan de quotientgroep
We weten dat er slechts twee groepen van orde vier bestaan: en . Dan moet de gevonden groep dus een van die twee zijn. We zien inderdaad als we
stellen, dan zijn de groepen perfect isomorf. Dit is eenvoudig met de cayleytabel na te gaan.