Naar inhoud springen

Leer jezelf ecologisch tuinieren/Petunia

Uit Wikibooks

Ecologisch tuinieren

Inleiding
De tuinkalender
Register
Wat zijn planten
Algemene begrippen
Sorteringslijsten
Grondbewerking
Plantkunde
Vermeerderen
Plantenfamilies
Geslachten
Soorten
Plantenziekten
Problemen
Het dierenleven
De moestuin
De kruidentuin
De boomgaard
De siertuin
De speeltuin

Petunia is de botanische naam van een geslacht van planten in de Nachtschadefamilie (Solanaceae). Veel van de in tuinen voorkomende petunia soorten zijn hybriden. Het geslacht is nauw verwant aan Nicotiana. De naam zou zelfs van het Braziliaanse]] woord petun (=tabak) zijn afgeleid. En is ook een meerjarige plant gekweekt als eenjarige.

De eerste Petunia kwam in 1823 naar Europa. De witbloemige Petunia axillaris was de eerste, later ontstonden de Argentijnse, violette tot karmijnrood bloeiende Petunia violaceae. Deze twee vormden de basis voor talloze hybriden.

Er is geen overeenstemming over wat er al dan niet tot het geslacht hoort: volgens sommige alleen deze twee soorten plus de hybride. Andere botanici plaatsen hier veel meer soorten, zelfs als de planten die anders het geslacht Calibrachoa vormen buiten beschouwing gelaten worden.

Soorten

Kwekers, het eerst in Engeland, maar sinds lang ook in Frankrijk, België, Duitsland, Zwitserland en Japan, brengen zeer regelmatig nieuwe rassen op de markt. Deze gekweekte rassen vormen vaak dankbare zomerbloeiers in de tuin, waarbij de bloeiperiode bij sommige rassen al vroeg in het voorjaar begint, en die van anderen doorlopen tot in de late herfst. Hierbij moet aangetekend worden dat de oudere rassen slecht tegen regen kunnen, alhoewel ook deze oudere rassen zich na een regenbui snel herstellen.

Omdat de petunia gemakkelijk te kweken en te hybridiseren is, wordt de plant veel gebruikt in biologisch onderzoek.

Onderhoud

Petunia's hebben het liefst een natte bodem. Uitgebloeide bloemen worden best verwijderd, net zoals het stengeltje waaraan de bloem groeide. Hiermee voorkomt men dat de plant sneller verwelkt. Begin augustus kan men het stengeltje laten hangen en hieruit zaad winnen. Men wacht best tot de zaadknopjes open springen. Men kan er de naam en kleur van de soort bij schrijven. Petunia's worden bij voorkeur in januari-februari (in een kas of serre) gezaaid. Vanaf mei, bij voorkeur na de IJsheiligen, kan men ze in de tuin zetten of in bloembakken- en potten. Het is mogelijk dat er bij het kweken ook planten met lichtere of donkerdere bloemen ontstaan. Deze nieuwe planten groeien sneller en het zaad is ook sneller rijp dan de voorganger (als men die in de winkel heeft gekocht). Slechts ongeveer de helft van de zaden ontkiemt.

Wikipedia
Meer afbeeldingen over dit onderwerp vindt u in Categorie Petunia op Wikimedia Commons
Wikipedia
Wikipedia heeft een encyclopedisch artikel over Petunia
Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.