Griekse mythologie/Tantalos

Tantalos was in de Griekse mythologie een rijke Lydische koning. Tantalos werd door Zeus uitgenodigd om bij de Olympische goden te komen eten, een grote eer, die hem echter zuur zou opbreken door zijn eigen fouten. Hij verraadde geheimen die Zeus hem verteld had. Daarnaast stal hij nectar en ambrozijn, godenvoedsel dat het geheim van onsterfelijkheid zou bevatten, opdat zijn vrienden het konden proeven.
Toen hij op een dag de goden had uitgenodigd voor een banket schotelde Tantalos hen zijn in stukken gesneden zoon Pelops voor om te testen of zijn gasten wel degelijk alwetend waren. De goden ontdekten het direct en aten niets van het vlees. Alleen Demeter, die nog met haar hoofd bij de roof van haar dochter door Hades was, at gedachteloos een stuk van Pelops' schouder op. Zeus beval Hermes de lichaamsdelen van Pelops te verzamelen en maakte er weer een lijf van. Demeter gaf een stukje ivoor om Pelops' schouder op te vullen. Rhea wekte Pelops weer tot leven.

Zeus stuurde Tantalos naar de Onderwereld, meer bepaald naar de Tartaros, het onherbergzaamste stuk van de onderwereld, om daar een eeuwigdurende marteling te ondergaan. Tantalos moest tot zijn kin in een poel water staan maar telkens als hij dorst had en zijn lippen naar het water bewoog zonk het weg in de aarde. Hongerig probeerde hij ook van de fruitbomen te plukken die juist boven hem hingen, tevergeefs: als hij bijna een stuk fruit had stak er juist een harde wind op die de takken buiten zijn bereik blies. Boven hem lag er een rotsblok dat elk moment kon vallen.
Omdat Tantalos zoveel te lijden had in de onderwereld, noemt men tot op de dag van vandaag het feit dat men iets graag wil maar net niet kan krijgen een Tantaluskwelling.
Tantalos riep een vloek af over zijn familie die voortduurde totdat Orestes deze ophief.