Nederlandse jazz/1920 - 1930
1920 - 1930
[bewerken]De eerste plaat van de de Amerikaanse Original Dixieland Jass Band kwam in 1917 uit in de Verenigde Staten. Het zou echter nog duren tot 1920 vooraleer de nieuwe jazzstijl ook in Nederland werkelijk aansloeg. In dat jaar maakte de Engelse Mayfair Jazz band een tournee door Nederland waardoor het publiek kennismaakte met de jazzmuziek.[1] Men ging er overigens in die tijd van uit dat jazz de naam was van een nieuwe Amerikaanse dans, en niet die van een nieuwe muziekstijl. In Nederland was het pianist Leo de la Fuente die de leider werd van de eerste professionele jazzband: James Meijer's Jazz Band, opgericht door de Amsterdamse dansleraar James Meijer. De bezetting van dat orkest was naar 'jazz-maatstaven' een beetje vreemd: er speelden namelijk geen koperblazers in mee; de instrumenten bestonden uit piano, viool, banjo, fagot en drums. Waarschijnlijk had dit gewoon te maken met het gebrek aan beschikbare koperblazers.
In 1926 maakten de Lage Landen kennis met twee groten uit de Amerikaanse Jazz: de klarinettist Sidney Bechet en het orkest van Paul Whiteman maakten beiden een tournee door België en Nederland. Het was vooral Paul Whiteman die, als een soort jazzambassadeur, via interviews duidelijk maakte wat jazz eigenlijk was: niet zomaar een dans, maar niets minder dan een nieuwe kunstvorm. Whiteman plande zijn charmeoffensief zorgvuldig. Op zijn programma stond vaak het nummer 'Rhapsody in Blue' van George Gershwin en verder zelfs jazzbewerkingen van klassieke componisten zoals Liszt en Wagner, dit alles om jazz als ernstige muziekvorm ingang te doen vinden bij het publiek. De Nederlandse radio-omroepen waren echter niet zo happig om jazz te draaien. Alleen de VARA durfde het aan en zo was de groep The Ramblers regelmatig ook bij hen te beluisteren. Met hun mix van amusementsmuziek en jazz zouden The Ramblers in 1936 zelfs het huisorkest van de VARA worden.
- Noten
- ↑ Volgens Jazz voor Dummies zou de band dat jaar ook België hebben bezocht.