beduiden

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  beduiden    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·dui·den

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘betekenen’ voor het eerst aangetroffen in 1301.
• Afgeleid van duiden met het voorvoegsel be-; doublet van bedieden. Evenzo afgeleid zijn Nederduits bedüden ‘betekenen’, Duits bedeuten ‘betekenen’, Fries betsjutte ‘verklaren, beduiden’ en Oudengels (met ander voorvoegsel) ge-thiodan ‘vertalen’.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
beduiden	beduidde	beduid
zwak -d	volledig

Werkwoord

beduiden

1. overgankelijk ergens naar verwijzen

   • Dat beduidde iets anders. 
   • Dat waarschuwingslampje heeft niets te beduiden. 

2. iets met gebaren duidelijk maken

   • Ik beduide hem in stilte dat hij moest gaan zitten. 

Synoniemen

• betekenen

Vertalingen

    1. ergens naar verwijzen   

Engels: mean (en)

Gangbaarheid

• Het woord beduiden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "beduiden" herkend door:

95 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.