Griekse mythologie/Tantalos: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 17 nov 2004 12:02

Tantalus was in de Griekse mythologie een rijke Lydische koning. Hij was een gunsteling, maar misschien ook de zoon, van Zeus. Tantalus werd door Zeus uitgenodigd om bij de Olympische goden te komen eten. Dat had iets bijzonders kunnen zijn voor hem en zijn nakomelingen. Maar het werd het tegenovergestelde. Hij verraadde geheimen die Zeus hem verteld had. Dat was niet het enige. Hij stal ook nog eens nectar en ambrozijn zodat zijn vrienden het konden proeven. Het ergste wat hij deed was toen hij de goden bij hem had uitgenodigd. Hij schotelde hen zijn in stukken gesneden zoon Pelops voor. De goden kregen dit door en aten het niet. Alleen Demeter die nog met haar hoofd bij de roof van haar dochter door Hades was, at een stuk van Pelops' schouder. Zeus beval Hermes de lichaamsdelen van Pelops te verzamelen en toverde Pelops' armen en benen weer aan elkaar. Demeter gaf een stukje ivoor om Pelops' schouder op te vullen. Rhea wekte Pelops weer tot leven. Zeus doodde Tantalus wegens al zijn misdaden.

Tantalus moest in de Onderwereld een enorme marteling doorstaan. Telkens als hij dorst had en hij wilde drinken verdween het water. Hij probeerde ook aan de fruitbomen te komen die juist naast hem hingen. Maar ook dit was tevergeefs: toen hij bijna een stuk fruit had stak er juist een harde wind op en de takken gingen verder van hem weg. Boven hem lag er een rotsblok dat elk moment kon vallen. Hij leed dus verschrikkelijk veel in de onderwereld.

Hiervan afgeleid is de uitdrukking: Tantaluskwelling

Toneel

De Engelse schrijver/regisseur John Barton publiceerde in 2000 onder de titel Tantalus een epos van 10 toneelstukken waar hij 20 jaar aan heeft gewerkt. Een volledige opvoering van de tekst zou 3 dagen in beslag nemen.
De eerste opvoering vond plaats op 21 oktober 2000 in het Denver Center for Performing Arts - Verenigde Staten van Amerika, onder regie van Edward Hall en Peter Hall.

In december 2003 bracht Toneelgroep De Appel de Nederlandse Tantalus uit in het Appeltheater in een vertaling van Johan Boonen onder regie van Aus Greidanus.

@@ Regel 3: / Regel 3: @@
 Hij schotelde hen zijn in stukken gesneden zoon [[Pelops]] voor. De goden kregen dit door en aten het niet. Alleen [[Demeter]] die nog met haar hoofd bij de roof van haar [[Persephone|dochter]] door [[Hades]] was, at een stuk van Pelops' schouder. Zeus beval [[Hermes (god)|Hermes]] de lichaamsdelen van Pelops te verzamelen en toverde Pelops' armen en benen weer aan elkaar. Demeter gaf een stukje [[ivoor]] om Pelops' schouder op te vullen. [[Rhea (godin)|Rhea]] wekte Pelops weer tot leven. Zeus doodde Tantalus wegens al zijn misdaden.
-Tantalus moest in de [[Onderwereld | Hades]] een enorme marteling doorstaan. Telkens als hij dorst had en hij wilde drinken verdween het water. Hij probeerde ook aan de fruitbomen te komen die juist naast hem hingen. Maar ook dit was tevergeefs: toen hij bijna een stuk fruit had stak er juist een harde wind op en de takken gingen verder van hem weg. Boven hem lag er een rotsblok dat elk moment kon vallen. Hij leed dus verschrikkelijk veel in de onderwereld.
+Tantalus moest in de [[Onderwereld]] een enorme marteling doorstaan. Telkens als hij dorst had en hij wilde drinken verdween het water. Hij probeerde ook aan de fruitbomen te komen die juist naast hem hingen. Maar ook dit was tevergeefs: toen hij bijna een stuk fruit had stak er juist een harde wind op en de takken gingen verder van hem weg. Boven hem lag er een rotsblok dat elk moment kon vallen. Hij leed dus verschrikkelijk veel in de onderwereld.
 Hiervan afgeleid is de uitdrukking: [[Tantaluskwelling]]