Magie/Waarzeggerij

Het maken van voorspellingen is een praktijk die wordt aangetroffen in culturen van over de hele wereld.

Een overzicht van de tien bekendste methoden van waarzeggerij volgt hierna, met verwijzingen naar bestaande wikibooks.

Astrologie

Astrologie is de studie van de bewegingen en de posities van hemellichamen als voorspellende methode voor menselijke zaken en aardse gebeurtenissen. Een analyse van een geboortehoroscoop levert volgens astrologen informatie op over ontwikkelingen en gebeurtenissen die een persoon te wachten staan.

De voorspellende astrologie maakt gebruik van een heel gamma technieken:

• bij transits gaat het om de actuele planeten die een verbinding maken met elementen uit een geboortehoroscoop van een mens of van een gebeurtenis. Gaat het om een 'snelle' actuele planeet zoals Maan en Mercurius, dan zijn het snel voorbijgaande trends. Bij de langzame planeten vanaf Jupiter kunnen transits langer doorwerken, zelfs tot een jaar.
• bij sommige andere progressies worden de planeten van de geboortehoroscoop volgens een sleutel vooruit geschoven. Bijvoorbeeld: een graad voor elk jaar. Dan wordt gekeken of die vooruitgeschoven planeten verbindingen (conjunctie, vierkant,driehoek,...) maken met de geboorteplaneten.
• een solaarhoroscoop is een horoscoop die getrokken wordt voor het precieze moment waarop de Zon terugkeert op exact dezelfde positie die zij innam tijdens iemands geboorte en voorspelt vanaf zijn verjaardag gebeurtenissen en trends voor het komende jaar.
• een uurhoekhoroscoop is een horoscoop die opgesteld wordt voor het beantwoorden van een vraag en wordt gemaakt voor het precieze moment waarop iemand die vraag stelt.
• een mundaanhoroscoop tracht grote tendenzen te voorspellen, zoals de beurs, de toekomst van een land e.d.
• zo zijn er nog heel wat technieken, waaronder primaire en secundaire directies, die dan weer volgens het ene of het andere huizensysteem (Placidus, Regiomantanus, Koch enz.) worden toegepast.

Zie verder het wikibook "Westerse astrologie".

---

Geomantiek

De zestien geomantische figuren.
Puer ("Jongen": onbezonnenheid; Fortuna Major ("Groot geluk"); Acquisitio (winst en voordeel); Cauda Draconis ("drakenstaart", weggaan, minder geluk); Amissio ("verlies"); Conjunctio ("samenkomen"); Carcer ("kerker", gevangenis); Caput Draconis ("drakenkop", het hogere, uiterst positief); Albus ("wit", wijsheid, inzicht); Rubeus ("rood", passie, geweld); Tristitia ("verdriet", zorgen); Fortuna Minor ("klein geluk", weinig geluk of hulp); Populus ("volk", mensen); Puella ("meisje", prettige relaties); Laetitia ("vreugde"); Via ("weg", een andere weg, verandering, reizen)

Geomantiek of geomantie is mogelijk de oudste voorspelmethode. In sommige Afrikaanse culturen wordt het werpen van stenen en het tekenen van willekeurige figuren in het zand al eeuwenlang als orakelmethode gebruikt. De zo ontstane figuren worden dan volgens een bepaalde methode geïnterpreteerd. In het westen is Karen Hamaker een autoriteit op gebied van het oude Europese orakel. Dankzij haar werk weten we dat de eenvoudige orakelmethode van de geomantie(k) in de middeleeuwen bijzonder populair was en hoe de verschillende figuren toen werden geïnterpreteerd.

Praktijk

Dat 'putjes prikken in het zand kun je natuurlijk ook doen met potlood en papier. Je zet daarbij zonder bewust te tellen een aantal stippen op een rij, en maakt zo vier rijen. Elke rij bestaat uit een even of oneven aantal puntjes (of putjes) en dat noteer je op deze manier:

O O voor even

O voor oneven

Dit herhaal je tot je vier rijen hebt. Als je klaar bent, heb je een figuur gevormd, die een antwoord op je vraag oplevert volgens de regels van de geomantiek.

voorbeeld:

1) Je denkt aan een vraag en begint zonder tellen vier rijen stipjes te zetten:

(voorbeeld)

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . .

2) Als je klaar bent, tel je de stippen en noteert de even en oneven rijen:

Zoek deze figuur op.

In dit geval levert het de figuur "Fortuna Major" op, wat groot geluk, veel succes betekent in wat je onderneemt.

Combinatie met astrologie

Geomantie noemt men ook "de astrologie van de aarde", als tegenhanger van de astrologie van de hemel. In de middeleeuwen poogde men de twee systemen te verbinden: de geomantische tetragrammen met de symbolen en duidingselementen (vnl. planeten en huizen) van de westerse astrologie. Om te beginnen trachtte men elk tetragram (de figuur met de 4 lijnen) te koppelen aan een planeet(bijvoorbeeld Fortuna Major aan Zon), en te werken met de posities van de tetragrammen in de astrologische huizen. Het leverde een verfijnder systeem op, maar het is nooit echt tot een algemeen aanvaard systeem met dezelfde astrologische toewijzigingen gekomen.

Grafologie

De wetenschappelijke basis voor grafologische interpretaties van de persoonlijkheid was lange tijd twijfelachtig, maar nu wordt het eerder als pseudowetenschap geklasseerd. Het is een voorspellende methode die ervan uitgaat dat iemands geschrift informatie kan opleveren over zijn of haar persoonlijkheid.

Grafologen houden bij hun analyse rekening met de grootte, regelmaat en richting van het geschrift, de vorm van de letters, nadruk op bovenste of onderste halen, druk, netheid enz. Zo zou een naar rechts overhellend schrift aantonen dat de schrijver energiek en enthousiast is, assertief en vol zelfvertrouwen. Een recht of naar links hellend schrift hoort dan weer bij mensen die hun emoties verbergen of onder controle houden.

Handlezen

Handlijnkunde of chiromantie is een vorm van waarzeggerij die iemands toekomst en karaktereigenschappen tracht af te leiden uit de lijnen en andere kenmerken van zijn hand. Het handlezen komt overal ter wereld voor, in talloze variaties. Er wordt verondersteld dat handlijnkunde dateert uit de tijd van de Indiase hindoe-astrologie en verspreid werd door de toekomstvoorspellers van de Roma-zigeuners. Er zijn vele - vaak tegenstrijdige - interpretaties van de verschillende lijnen en handkenmerken al naargelang de regels die een bepaalde school volgt. Bovendien ontbreekt empirische steun voor wat handlezers beweren, waardoor het als een pseudowetenschap wordt beschouwd.

Door de meeste beoefenaars wordt aangenomen dat de linkerhand het potentieel aangeeft en de rechterhand hoe dit in het leven wordt gerealiseerd. Ook wordt vaak aangenomen dat de handlijnen in de loop van het leven kunnen wijzigen na een of andere persoonlijke gebeurtenis. Moderne handlezers combineren de traditionele voorspelkunst met inzichten uit psychologie, holistische geneeskunst en andere methodes van voorspelling.

Voor het evalueren van iemands karakter en toekomstig leven wordt niet alleen naar de lijnen in de hand gekeken, maar ook bijvoorbeeld naar de vorm van de handen en de vingers.

De belangrijkste lijnen

1. levenslijn - 2. hoofdlijn - 3. hartlijn - 4. Venuslijn - 5. Zonnelijn - 6. Mercuriuslijn - 7. Lijn van het lot.

De drie lijnen die praktisch op alle handen voorkomen krijgen bij een analyse het meeste gewicht:

1. De hartlijn is de eerste lijn die door de handlijnkundigen bekeken wordt. Hierbij interpreteren ze deze lijn als een indicatie voor zaken die te maken hebben met het hart, zowel in metaforische als fysieke zin. Ze geeft aanwijzingen over emotionele stabiliteit, romantische perspectieven, depressies, stoïcisme en de conditie van het hart.
2. De volgende lijn die geïnterpreteerd wordt is de hoofdlijn die onder meer informatie onthult over iemands geest, zijn intelligentie, hoe hij werkt, communiceert en zijn vermogen tot kennisverwerving.
3. De meest controversiële lijn in de hand is de levenslijn, die iemands vitaliteit, fysieke gezondheid en algemeen welzijn representeert. Van deze lijn wordt ook aangenomen dat zij de belangrijkste koersveranderingen en gebeurtenissen in in iemands leven weergeeft, dus bijvoorbeeld ook ongelukken en verhuizingen. Moderne handlijnkundigen geloven niet dat de lengte van de lijn een indicatie is voor de lengte van iemands leven.

I Tjing

I Tjing of I Ching (Chinees voor "Boek der Veranderingen") is een oude Chinese tekst, een van de Vijf Klassieken van het confucianisme. Het grootste deel bestaat uit een bespreking van een voorspelsysteem dat werd gebruikt tijdens de Zhou-dynastie (10e eeuw v. Chr.). Nadat het in de 2e eeuw voor onze jaartelling deel werd van de "Vijf Klassieken", begonnen geleerden er commentaren bij te schrijven, en werd de I Tjing de basis voor waarzeggerijpraktijk doorheen het hele Verre Oosten, om uiteindelijk bekend te raken in het westen.

Oorspronkelijk was het een systeem van divinatie waarbij orakelbotten, duizendbladstelen of munten werden geworpen. Het boek bestaat uit 64 zeslijnige figuren (hexagrammen), die elk zijn opgebouwd uit twee trigrammen. Traditioneel wordt de vorming van de hexagrammen en de interpretatie ervan toegeschreven aan Wen Wang, 12e eeuw v.Chr.