Engelse literatuur/Geoffrey Chaucer: verschil tussen versies

Uit Wikibooks
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuwe pagina aangemaakt met 'thumb|Pelgrim Chaucer in het Ellesmere Chaucer manuscript '''Geoffrey Chaucer''' (ca. 1343-1400), een Engels dichter die in het Mi...'
 
wikibooklinks
Regel 6: Regel 6:
Tijdens de tweede ('Italiaanse') periode, die loopt tot ca. 1387, richt Chaucer zijn aandacht op werken van vooral Dante en Boccaccio. Belangrijke werken van de tweede periode zijn onder andere ''The House of Fame'', waarin de avonturen van Aeneas na de val van Troje worden verteld; ''Parliament of Fowls'', dat vertelt over de paarvorming van de vogels op Valentijnsdag (waarschijnlijk een verwijzing naar de verloving van Richard II met Anne van Bohemen); en een prozavertaling van Boethius' ''De consolatione philosophiae''.
Tijdens de tweede ('Italiaanse') periode, die loopt tot ca. 1387, richt Chaucer zijn aandacht op werken van vooral Dante en Boccaccio. Belangrijke werken van de tweede periode zijn onder andere ''The House of Fame'', waarin de avonturen van Aeneas na de val van Troje worden verteld; ''Parliament of Fowls'', dat vertelt over de paarvorming van de vogels op Valentijnsdag (waarschijnlijk een verwijzing naar de verloving van Richard II met Anne van Bohemen); en een prozavertaling van Boethius' ''De consolatione philosophiae''.


Eveneens behorend tot de werken van deze periode zijn het onvoltooide ''Legend of Good Women'', een poëtische vertelling over negen klassieke heldinnen waarin Chaucer het heroic couplet in de Engelse literatuur introduceerde; ''The Treatise on the Astrolabe'' (een astrologische verhandeling die hij voor zijn zoon Lewis schreef); en ''Troilus and Criseyde'' (op basis van Boccaccio's ''Filostrato''), een van de grote liefdesgedichten in het Engels.
Eveneens behorend tot de werken van deze periode zijn het onvoltooide ''[[Gedichten uit de wereldliteratuur/The Legend of Good Women|Legend of Good Women]]'', een poëtische vertelling over negen klassieke heldinnen waarin Chaucer het heroic couplet in de Engelse literatuur introduceerde; ''The Treatise on the Astrolabe'' (een astrologische verhandeling die hij voor zijn zoon Lewis schreef); en ''[[Gedichten uit de wereldliteratuur/Troilus and Criseyde|Troilus and Criseyde]]'' (op basis van Boccaccio's ''Filostrato''), een van de grote liefdesgedichten in het Engels.


Chaucers meesterwerk, [[w:The Canterbury Tales|''The Canterbury Tales'']], geschreven na 1387, behoort tot de derde periode. Dit onvoltooide gedicht, ongeveer 17000 versregels lang, introduceert een groep pelgrims die reizen van Londen naar het heiligdom van St. Thomas Becket in Canterbury. Om de tijd te doden besluiten ze elkaar verhalen te vertellen. Samen vertegenwoordigen de pelgrims en hun verhalen een brede dwarsdoorsnede van het 14e-eeuwse Engelse leven.
Chaucers meesterwerk, [[w:The Canterbury Tales|''The Canterbury Tales'']], geschreven na 1387, behoort tot de derde periode. Dit onvoltooide gedicht, ongeveer 17000 versregels lang, introduceert een groep pelgrims die reizen van Londen naar het heiligdom van St. Thomas Becket in Canterbury. Om de tijd te doden besluiten ze elkaar verhalen te vertellen. Samen vertegenwoordigen de pelgrims en hun verhalen een brede dwarsdoorsnede van het 14e-eeuwse Engelse leven.

Versie van 25 okt 2015 13:01

Pelgrim Chaucer in het Ellesmere Chaucer manuscript

Geoffrey Chaucer (ca. 1343-1400), een Engels dichter die in het Middelengels schreef, was een van de belangrijkste figuren uit de geschiedenis van de Engelse literatuur.

Chaucers literaire activiteit wordt vaak verdeeld in drie perioden. De eerste periode omvat zijn vroege werk tot 1370, dat grotendeels gebaseerd is op Franse modellen, vooral de Roman de la Rose en de gedichten van Guillaume de Machaut. Chaucers belangrijkste werken uit deze periode zijn The Book of the Duchess (een allegorische klaagzang, geschreven in 1369 over de dood van Blanche, de vrouw van Jan Van Gent), en een gedeeltelijke vertaling van de Roman de la Rose.

Tijdens de tweede ('Italiaanse') periode, die loopt tot ca. 1387, richt Chaucer zijn aandacht op werken van vooral Dante en Boccaccio. Belangrijke werken van de tweede periode zijn onder andere The House of Fame, waarin de avonturen van Aeneas na de val van Troje worden verteld; Parliament of Fowls, dat vertelt over de paarvorming van de vogels op Valentijnsdag (waarschijnlijk een verwijzing naar de verloving van Richard II met Anne van Bohemen); en een prozavertaling van Boethius' De consolatione philosophiae.

Eveneens behorend tot de werken van deze periode zijn het onvoltooide Legend of Good Women, een poëtische vertelling over negen klassieke heldinnen waarin Chaucer het heroic couplet in de Engelse literatuur introduceerde; The Treatise on the Astrolabe (een astrologische verhandeling die hij voor zijn zoon Lewis schreef); en Troilus and Criseyde (op basis van Boccaccio's Filostrato), een van de grote liefdesgedichten in het Engels.

Chaucers meesterwerk, The Canterbury Tales, geschreven na 1387, behoort tot de derde periode. Dit onvoltooide gedicht, ongeveer 17000 versregels lang, introduceert een groep pelgrims die reizen van Londen naar het heiligdom van St. Thomas Becket in Canterbury. Om de tijd te doden besluiten ze elkaar verhalen te vertellen. Samen vertegenwoordigen de pelgrims en hun verhalen een brede dwarsdoorsnede van het 14e-eeuwse Engelse leven.

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.