Basiskennis informatica/Codering/Unicode: verschil tussen versies
{{Sub}} |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
=== Unicode === |
=== Unicode === |
||
Voor West-Europese talen was de ASCII-codering werkbaar, maar niet in een internationale context: om alle talen te kunnen voorstellen, zijn er namelijk veel meer dan de 256 tekens die met ASCII mogelijk zijn. Om dit op te lossen werd Unicode ontwikkeld: een internationale standaard voor de binaire codering van tekens en symbolen ("karakters") van alle geschreven talen. De standaard wordt onderhouden door het Unicode Consortium. De standaard bevat momenteel ruim 100.000 gestandaardiseerde tekens en ongeveer 900.000 voor toekomstig gebruik gereserveerde codes. |
Voor West-Europese talen was de ASCII-codering werkbaar, maar niet in een internationale context: om alle talen te kunnen voorstellen, zijn er namelijk veel meer dan de 256 tekens die met ASCII mogelijk zijn. Om dit op te lossen werd [[w:Unicode|Unicode]] ontwikkeld: een internationale standaard voor de binaire codering van tekens en symbolen ("karakters") van alle geschreven talen. |
||
Naast letters en cijfers bevat Unicode ook veel symbolen, zoals: kruisen, wiskundige tekens, muntsymbolen enzovoort. Het bevat geen symbolen die niet in een schrift worden gebruikt, zoals verkeersborden. De standaard wordt onderhouden door het Unicode Consortium. De standaard bevat momenteel ruim 100.000 gestandaardiseerde tekens en ongeveer 900.000 voor toekomstig gebruik gereserveerde codes. |
|||
De Unicodestandaard kent aan elk teken een volgnummer toe, dat geschreven wordt als U+xxxx, waarin xxxx de 4- tot 6-cijferige hexadecimale waarde van het volgnummer is. Om dit concreet te kunnen coderen op een pc biedt Unicode een aantal mogelijke coderingen: |
De Unicodestandaard kent aan elk teken een volgnummer toe, dat geschreven wordt als U+xxxx, waarin xxxx de 4- tot 6-cijferige hexadecimale waarde van het volgnummer is. Om dit concreet te kunnen coderen op een pc biedt Unicode een aantal mogelijke coderingen: |
||
Versie van 22 sep 2015 23:08
Unicode
Voor West-Europese talen was de ASCII-codering werkbaar, maar niet in een internationale context: om alle talen te kunnen voorstellen, zijn er namelijk veel meer dan de 256 tekens die met ASCII mogelijk zijn. Om dit op te lossen werd Unicode ontwikkeld: een internationale standaard voor de binaire codering van tekens en symbolen ("karakters") van alle geschreven talen.
Naast letters en cijfers bevat Unicode ook veel symbolen, zoals: kruisen, wiskundige tekens, muntsymbolen enzovoort. Het bevat geen symbolen die niet in een schrift worden gebruikt, zoals verkeersborden. De standaard wordt onderhouden door het Unicode Consortium. De standaard bevat momenteel ruim 100.000 gestandaardiseerde tekens en ongeveer 900.000 voor toekomstig gebruik gereserveerde codes.
De Unicodestandaard kent aan elk teken een volgnummer toe, dat geschreven wordt als U+xxxx, waarin xxxx de 4- tot 6-cijferige hexadecimale waarde van het volgnummer is. Om dit concreet te kunnen coderen op een pc biedt Unicode een aantal mogelijke coderingen:
- UTF-32: voor de codering worden 32 bits gebruikt (dit zijn dus 2^32 = +- 4 miljard mogelijkheden). Een nadeel is dat ASCII-bestanden in Unicode daardoor 4 keer zo groot worden.
- UTF-16: tekens worden opgeslagen als een of twee 16-bits getallen, afhankelijk van de hun toegekende waarde.
- UTF-8: tekens worden opgeslagen als een tot vier 8-bits getallen, afhankelijk van de hun toegekende waarde. In deze codering blijven ASCII-teksten onveranderd.