Engelse literatuur/Romantische periode (1780-1830): verschil tussen versies

Uit Wikibooks
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Jules (overleg | bijdragen)
interne links naar Wordsworth en Byron
Jules (overleg | bijdragen)
interne wikibooklinks
Regel 1: Regel 1:
{{Engelse literatuur}}
{{Engelse literatuur}}
[[Bestand:Portrait of Percy Bysshe Shelley by Curran, 1819.jpg|left|thumb|[[Engelse literatuur/Percy Bysshe Shelley|Percy Bysshe Shelley]]]]
[[Bestand:Portrait of Percy Bysshe Shelley by Curran, 1819.jpg|left|thumb|[[Engelse literatuur/Percy Bysshe Shelley|Percy Bysshe Shelley]]]]
De schrijvers uit de laatste jaren van 18e eeuw en de eerste decennia van de 19e eeuw noemden zichzelf geen "romantici". Het is pas veel later dat [[w:August Wilhelm von Schlegel|August Wilhelm von Schlegel]] in zijn lezingen te Wenen in 1808-1809 onderscheid zou maken tussen een aantal schrijvers uit de romantische beweging en hun [[w:Classicisme|classicistische opvolgers]]. De superioriteit van natuur en gevoel boven beschaving was in zekere zin al verkondigd door [[w:Jean Jacques Rousseau|Jean Jacques Rousseau]] en zijn boodschap werd door de meeste Europese dichters opgepikt. De eersten in Engeland waren de ''[[w:Lake Poets|Lake Poets]]'', een groepje bevriende dichters waaronder [[Engelse literatuur/William Wordsworth|William Wordsworth]] en [[w:Samuel Taylor Coleridge|Samuel Taylor Coleridge]]. De tweede generatie Romantische dichters omvatte [[Engelse literatuur/Lord Byron|Lord Byron]], [[Engelse literatuur/Percy Bysshe Shelley|Percy Bysshe Shelley]], [[Engelse literatuur/Mary Shelley|Mary Shelley]] en [[w:John Keats|John Keats]]. In deze periode schreef [[w:Jane Austen|Jane Austen]] haar roman ''[[w:Pride and Prejudice (boek)|Pride and Predudice]]'' (1813) en ook [[w:William Blake|William Blake]] wordt met zijn wat apart visionair werk gewoonlijk tot de Engelse Romantiek gerekend. Andere belangrijke figuren waren Sir [[w:Walter Scott (dichter)|Walter Scott]] en de dichters [[w:Thomas Moore|Thomas Moore]] en [[w:Thomas Lovell Beddoes|Thomas Lovell Beddoes]]. Een genre dat in de romantische periode veel succes kende was de ''[[gothic novel]]'', zoals bijvoorbeeld Mary Shelley's [[w:Frankenstein (roman)|Frankenstein]].
De schrijvers uit de laatste jaren van 18e eeuw en de eerste decennia van de 19e eeuw noemden zichzelf geen "romantici". Het is pas veel later dat [[w:August Wilhelm von Schlegel|August Wilhelm von Schlegel]] in zijn lezingen te Wenen in 1808-1809 onderscheid zou maken tussen een aantal schrijvers uit de romantische beweging en hun [[w:Classicisme|classicistische opvolgers]]. De superioriteit van natuur en gevoel boven beschaving was in zekere zin al verkondigd door [[w:Jean Jacques Rousseau|Jean Jacques Rousseau]] en zijn boodschap werd door de meeste Europese dichters opgepikt. De eersten in Engeland waren de ''[[w:Lake Poets|Lake Poets]]'', een groepje bevriende dichters waaronder [[Engelse literatuur/William Wordsworth|William Wordsworth]] en [[w:Samuel Taylor Coleridge|Samuel Taylor Coleridge]]. De tweede generatie Romantische dichters omvatte [[Engelse literatuur/Lord Byron|Lord Byron]], [[Engelse literatuur/Percy Bysshe Shelley|Percy Bysshe Shelley]], [[Engelse literatuur/Mary Shelley|Mary Shelley]] en [[Engelse literatuur/John Keats|John Keats]]. In deze periode schreef [[w:Jane Austen|Jane Austen]] haar roman ''[[w:Pride and Prejudice (boek)|Pride and Predudice]]'' (1813) en ook [[w:William Blake|William Blake]] wordt met zijn wat apart visionair werk gewoonlijk tot de Engelse Romantiek gerekend. Andere belangrijke figuren waren Sir [[w:Walter Scott (dichter)|Walter Scott]] en de dichters [[w:Thomas Moore|Thomas Moore]] en [[w:Thomas Lovell Beddoes|Thomas Lovell Beddoes]]. Een genre dat in de romantische periode veel succes kende was de ''[[gothic novel]]'', zoals bijvoorbeeld [[Engelse literatuur/Mary Shelley|Mary Shelley]]'s [[w:Frankenstein (roman)|Frankenstein]].





Versie van 23 aug 2011 10:06

Percy Bysshe Shelley

De schrijvers uit de laatste jaren van 18e eeuw en de eerste decennia van de 19e eeuw noemden zichzelf geen "romantici". Het is pas veel later dat August Wilhelm von Schlegel in zijn lezingen te Wenen in 1808-1809 onderscheid zou maken tussen een aantal schrijvers uit de romantische beweging en hun classicistische opvolgers. De superioriteit van natuur en gevoel boven beschaving was in zekere zin al verkondigd door Jean Jacques Rousseau en zijn boodschap werd door de meeste Europese dichters opgepikt. De eersten in Engeland waren de Lake Poets, een groepje bevriende dichters waaronder William Wordsworth en Samuel Taylor Coleridge. De tweede generatie Romantische dichters omvatte Lord Byron, Percy Bysshe Shelley, Mary Shelley en John Keats. In deze periode schreef Jane Austen haar roman Pride and Predudice (1813) en ook William Blake wordt met zijn wat apart visionair werk gewoonlijk tot de Engelse Romantiek gerekend. Andere belangrijke figuren waren Sir Walter Scott en de dichters Thomas Moore en Thomas Lovell Beddoes. Een genre dat in de romantische periode veel succes kende was de gothic novel, zoals bijvoorbeeld Mary Shelley's Frankenstein.

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.